Feitelijke informatie over de zoetstof Aspartaam

Deel 4: Hoe aspartaam op de markt heeft kunnen komen

* *

De verzamelde onderzoeken van DHS van de Staat Arizona toonden aan dat aspartaam in koolzuurhoudende dranken kan worden afgebroken in (onder andere) vrije methanol bij temperaturen van 37 Graden Celsius. De hoeveelheid methanol die werd afgebroken was voldoende voor de DHS om zich dusdanig zorgen te maken dat een verbod van aspartaam besproken werd (Gordon 1987, blz. 507 of US Senate 1987).

Tussen 23 augustus 1984 en 21 september 1984 leverden functionarissen van G.D. Searle een bijdrage aan de campagne van Leider van de Arizona meerderheid, Burton Barr. Het Commité om Barr te herkiezen gaf toen bijdragen aan een aantal volksvertegenwoordigers (Don Aldridge, Karen Miills, Jan Breuer) die uiteindelijk allemaal de kant kozen van G.D. Searle (Gordon 1987, blz. 507 of US Senate 1987).

De petitie van Dr. Woodrow Monte voor een hoorzitting over het verbod van aspartaam in Arizona werd afgewezen (Gordon 1987, blz. 507 of US Senate 1987).

In 1984 werd er alleen al in de VS. 6,900,000 pond aspartaam gebruikt (USDA 1988).

1985

Dr. Richard Wurtman van het MIT zei dat Dr. Gerald Gaull, Vice President van G.D. Searle naar zijn laboratorium kwam en een veto dreigde uit te spreken over de financiering van het International Life Sciences Institute (ILSI) nadat Wurtman zijn baan als bedrijfsadviseur bij G.D. Searle had opgegeven en een tegenstander werd van NutraSweet (Gordon 1987, blz. 503 of US Senate 1987).

Dr. woodrow Monte pleitte voor een herziening van zijn verzoek voor een hoorzitting in Arizona. Hij kreeg toestemming voor een hoorzitting in april 1985 (Gordon 1987, blz. 507 of US Senate 1987).

In april 1985, werd tijdens een ongebruikelijke en geheime manoeuvre, door de wetgever van Arizona de tekst van een nota voor chemisch afval verwijderd en gebruikt om een nota goed te keuren waarin het door de FDA goedgekeurde voedingssupplement geregeld werd (Gordon 1987, blz. 508 of US Senate 1987). Deze nota voorkwam de hoorzitting die aan Dr. Monte beloofd was.

Op 7 mei 1985, hoorde de Amerikaanse Senaat de getuigenis van Senator Howard Metzenbaum in verband met een amendement door hem ingebracht om de hoeveelheid aspartaam op het etiket te vermelden (Congressional Record 1985a). Het is bijna onmogelijk om na te gaan welke hoeveelheid aspartaam zij gebruiken mits het op het etiket staat. Senator Orrin Hatch van Utah leidde het gevecht (samen met G.D. Searle) tegen het voorstel voor eitkettering. Het voorstel werd afgewezen.

Degenen die tegenstemden waren:

Abdnor, Armstrong, Baucus, Bentsen, Biden, Bingaman, Boren, Boschwitz, Bradley, Bumpers, Cochran, Cohen, D'Amato, Danforth, DeConcini, Denton, Dixon, Dole, Domenici, Durenberger, Evans, Ford, Garn, Goldwater, Gore, Gorton, Gramm, Gassley, Hatch, Hawkins, Hecht, Heflin, Heinz, Helms, Hollings, Humphrey, Inouye, Kassebaum, Kasten, Laxalt, Leahy, Levin, Lugar, Mattingly, McClure, McConnell, Mitchell, Murkowski, Nickles, Nunn, Packwood, Pressler, Pryor, Quayle, Riegle, Roth, Rudman, Sasser, Simpson, Stafford, Stevens, Symms, Thurmond, Tribe, Wallop, Warner, Wilson, Zorinsky.

Degenen die vóór het amendement stemden waren:

Burdick, Byrd, Chafee, Chiles, Cranston, Dodd, Eagleton, Glenn, Harkin, Hart, Hatfield, Johnston, Kennedy, Kerry, Lautenberg, Long, Mathias, Matsunaga, Melcher, Metzenbaum, Moynihan, Pell, Proxmire, Rockefeller, Sarbanes, Simon, Spector.

Op 1 augustus 1985 werd een nieuwe nota naar ingediend getiteld "Aspartaam veiligheids besluit van 1985" waarbij de etikettering van de hoeveelheid aspartaam in voeding werd voorgesteld en die verplicht stelde dat er een opschorting voor nieuw gebruik van aspartaam kwam totdat onafhankelijke testen gehouden konden worden onder toezicht van het Nationaal Gezondheids Instituut (Metzenbaum 1985). Er werd een getuigenis aan toegevoegd. De nota werd voorgelegd aan een Senaatscommissie waar het ophield te bestaan.

Na het vorige jaar een verlies van 28 miljoen dollar te hebben geleden, waarbij 30 dochtermaatschappij werden verkocht, en ze een aanklacht kregen van 780 vrouwen die claimden dat het Spiraaltje van G.D. Searle ontstekingen veroorzaakten in het bekken, verkocht G.D. Searle de aandelen aan de chemische firma Monto (Gordon 1987, blz. 509 of US Senate 1987). Monsanto riep toen de firma NutraSweet in het leven als dochtermaatschappij apart van G.D. Searle.

In 1985 werd er in de VS 14,400,00 pond aspartaam geconsumeerd (USDA 1988).

1986

C. Ze waren niet geïnteresseerd in het feit dat de gevolmachtigde van de FDA, die later als consulent bij de PR-firma van G.D. Searle ging werken (voor $1.000 per dag) de experts van de openbare onderzoeksraad terzijde schoof en eveneens de door hem zelf gekozen wetenschappelijke experts terzijde schoof om aspartaam goedgekeurd te krijgen.

D. Ze waren er eveneens niet in geïnteresseerd dat de FDA besloot om G.D. Searle toestemming te geven Om UAREP $500,000 te betalen om 15 van hun onderzoe-ken te bekrachtigen.

Ze waren er alleen in geïnteresseerd of de noodzakelijke wettelijk stappen waren genomen. Zelf met het beperkte bereik van het GAO onderzoek, werden er talloze feitelijk fouten gemaakt in hun rapport, sommige daarvan worden uiteengezet in de brief van de vroegere FDA onderzoeker en Toxicoloog Dr. Adrian Gross aan de Senaat van de V.S. in 1987. (Gross 1987b, blz. 11). Dr. Gross concludeerde:

"Helaas bleek dit hier duidelijk niet het geval. En zonder dit soort verzekering is dit soort processen niet meer dan een schijnvertoning en een aanfluiting van wat er werkelijk vereist is."

Naar schatting werd in de V.S. 17,100,000 pond aspartaam geconsumeerd in 1987 (USDA 1988). Nutrasweet stopte de verstrekking van consumptie gegevens aan de USDA na 1987. Het is veel gemakkelijker voor de wetenschappers van Nutrasweet om oneigenlijke gegevens over het gebruik van aspartaam te maken wanneer het totaal aantal verkochte ponden niet publiekelijk voorhanden is, of onnauwkeurig is wanneer het in de openbaarheid wordt gebracht.

1988

In 1985 werd er in de VS Het Nationale Voedingsinstituut diende een klacht in tegen de FDA bij de arrondissementsrechtbank waarin werd gesteld dat de FDA niet de juiste procedures volgde bij de goedkeuring van aspartaam in frisdranken en dat zij een openbare hoorzitting hadden moeten houden voor de uiteindelijke goedkeuring (Farber 1989, blz. 39). Nadat de arrondissementsrechtbank hun aanklacht had verworpen en Hof van beroep hun vraag voor een hoorzitting had geweigerd met de verklaring "dat ze onvoldoende bewijsmateriaal bijeen gebracht hadden dat door de FDA vereist was om een hoorzitting in te willigen" verklaarde de CNI:

In juli 1986 publiceerde de General Accounting Office (GAO) de resultaten van een onderzoek naar vijf voormalige regerings ambtenaren die betrokken waren bij het goedkeuringsproces van aspartaam die banen hadden aangenomen bij de aspartaam industrie (GAO 1986). Hoewel de handelingen van deze voormalige ambtenaren niet onwettig waren, is het een goed voorbeeld van de manier waarop de regering van de VS en vooral de FDA "draaideur" bepaalde machtige industrieën hielp aan bijna totale controle over acties van de regering. Regeringsambtenaren geven de industrie wat ze maar willen (en de mensen worden verdoemd). Daarop worden veel van deze werknemers beloond met hoog betaalde baantjes in de industrie. Sommigen komen dan terug in de regering om hun vriendjes in de industrie meer gunsten te verlenen-- al gaat dat zelf ten koste van mensenlevens en gezondheid. De gangsters binnen de gemeente is niet de enige plaats waar moreel corrupte individuen ongestraft kunnen opereren.

In 1986 werd in the V.S. 5,700,000 pond aspartaam gebruikt
(USDA 1988).

1987

United Press rapporteerde op 12 oktober 1987 dat meer dan 10 regeringsambtenaren die betrokken waren bij de aspartaam besluitvorming functies hadden gekregen in ondernemingen die contacten hadden met de aspartaam industrie (Gordon 1987, blz. 495 of US Senate 1987).

Op 3 november 1987 werd er een hoorzitting gehouden in een senaatscommissie om zich bezig te houden met etikettering en de veiligheid van aspartaam (US Senate 1987). Senator Orin Hatch blokkeerde met succes alle voorwaarden voor etikettering.

In juni 1987 publiceerde het General Accounting Office (GAO) de resultaten van een onderzoek dat bekeek of de FDA wel de juiste toelatingsprocedures had gevolgd (GAO 1987). Het conclusies van het rapport waren:

"Het is belangrijk om te zien dat de schrijver op de eerste blz. van het rapport al duidelijk maakte dat:

De GAO scheen er alleen belang te stellen of de FDA de wettelijk voorgeschreven stappen nam, niet of de besluiten van de FDA nu wel of niet gebaseerd waren op feiten of dat ze ergens op sloegen.

Ze waren er alleen in geïnteresseerd of de noodzakelijke wettelijk stappen waren genomen. Zelf met het beperkte bereik van het GAO onderzoek, werden er talloze feitelijk fouten gemaakt in hun rapport, sommige daarvan worden uiteengezet in de brief van de vroegere FDA onderzoeker en Toxicoloog Dr. Adrian Gross aan de Senaat van de V.S. in 1987. (Gross 1987b, blz. 11). Dr. Gross concludeerde:

Naar schatting werd in 1987 in de V.S. 17,100,000 pond aspartaam geconsumeerd in (USDA 1988). Nutrasweet stopte de verstrekking van consumptie gegevens aan de USDA na 1987. Het is veel gemakkelijker voor de wetenschappers van Nutrasweet om oneigenlijke gegevens over het gebruik van aspartaam te maken wanneer het totaal aantal verkochte ponden niet publiekelijk voorhanden is, of onnauwkeurig is wanneer het in de openbaarheid wordt gebracht.

1988

In augustus 1988, werd aspartaam goedgekeurd voor gebruik in Brasilië (Monsanto 1990). Dankzij een massale advertentie campagne, tegen het eind van 1990, werden 150 producten uitsluitend gezoet met aspartaam.

1990

In mei 1990, opende Nutrasweet een productiebedrijf in Sao Jose dos Campos in Brasilië (Monsanto 1990). Er waren in Brasilië in de jaren 80 geen dieet voedingsmiddelen. Helaas, zullen de pogingen van Monsanto om in Brasilië "een dieet gedeelte van af nul op te bouwen" er toe leiden dat veel mensen in Brasilië moeite zullen krijgen met hun gewicht en uiterlijk die op hun beurt weer eetstoornissen en psychologische problemen geven. Te zelfder tijd zal Nutrasweet langzaam maar zeker de bevolking vergiftigen.

1991

NutraSweet ging samen met zijn lange-termijn partner, Ajinomoto in Japan om in Frankrijk een aspartaam productie bedrijf te bouwen in Graveline (Monsanto 1991).

De firma NutraSweet begon een onderneming om een nieuwe kunstmatige zoetstof, genaamd "Sweetner 2000" die zoals men zegt ongeveer 10,000 maal zo zoet zal zijn dan suiker. De chemische samenstelling van deze zoetstof werd niet gegeven in het jaarrapport van Monsanto. NutraSweet is van plan om tegen het eind van 2000 deze zoetstof op de markt te brengen (Monsanto 1991).

1992

NutraSweet tekende overeenkomsten met de Coca-Cola Company en PepsiCo Inc. met de voorwaarde dat ze de voorkeur gaven aan De Firma NutraSweet als leverancier van aspartaam (Monsanto 1992).

NutraSweet verklaarde dat een van hun opties om de verkoop aan de frisdrank industrie markt te vergroten is het samenstellen van "hoger geconcentreerde formules die meer aspartaam bevatten" (Monsanto 1992).

De FDA keurde het verzoek van de Firma NutraSweet om Aspartaam in het groot te mogen verkopen goed. NutraSweet brengt het product op de markt onder de naam "NutraSweet Spoonful" (Monsanto 1992).

Het patent voor aspartaam liep af op 14 december 1992 waardoor de markt open kwam te liggen voor firma's als de Holland Sweetener Company (Monsanto 1992).

1993

In het midden van 1993 begonnen NutraSweet en partner Ajinomoto uit Japan de productie van aspartaam vanuit de nieuwe fabriek in Gravelines Frankrijk (Monsanto 1993).

NutraSweet startte een jointventure met Nestlé Mexico om aspartaam uit te brengen in Mexico (Monsanto 1993).

NutraSweet ander aspartaam marketing mogelijkheden in Mexico te bestuderen (Monsanto 1993).

1994

NutraSweet introduceerde aspartaam producten voor op de tafel in Mexico, Hongarije, Uganda, Ecuador, Roemenië, Uruguay en Paraguay (Monsanto 1994).

De netto verkopen van aspartaam buiten de V.S. bedragen 10 procent van alle netto verkopen (Monsanto 1994).

NutraSweet maakte plannen bekend om de aspartaam tafel zoetstoffen in 1995 geheel Zuidoost Azië op de markt te brengen. Ze planden om aspartaam in India te introduceren en ze onderzochten gedurende 1995 de markt voor een tafel zoetstof in China (Monsanto 1994).

1995

Op 12 juni 1995 verscheen een artikel in de Food Chemical News, waarin Thomas Wilcox,de leider van de afdeling epidemiologie van de FDA werd aangehaald. Hij zei: "De FDA heeft geen verdere plannen om door te gaan met het verzamelen van de bijverschijnselen of toezicht te houden op het periodieke onderzoek op aspartaam." (Food 1995)

Monsanto/NutraSweet begint de markt voor Equal in Sjanghai in China te onderzoeken. Het is deel van een plan om het gebruik van hun vergif te stimuleren onder 60 miljoen Chinezen in kustprovincies (Millman 1995).

1996

Op 27 juni 1996 liet Dr. Kessler zonder verdere kennisgave alle restricties betreffende aspartaam vallen en gaf goedkeuring voor gebruik in alle producten, met inbegrip van te verhitten en te bakken goederen. Dit werd gedaan, in de volledige wetenschap dat aspartaam boven de 86 graden F. wordt afgebroken tot formaline.

Tot het laatste toe vol met trucs!

De befaamde neurowetenschapper, Dr. John W. Olney, publiceert onderzoek dat aantoont dat aspartaam hersentumoren kan veroorzaken. Hij laat zien dat aspartaam hersentumoren veroorzaakte bij het onderzoek voor goedkeuring. Dat een afbraakproduct van aspartaam mutaties veroorzaakte en dat vanaf 4 tot 13 jaar na de goedkeuring een aanwijsbare toename was van minder dodelijke hersentumoren naar veel meer dodelijke hersentumoren (van het zelfde type als werd gezien in het vooronderzoek) bij vatbare bevolkings-groepen) (Olney 1996). Monsanto en de FDA reageerden met niet ter zake doende verklaringen betreffende het totale sterfte cijfer aan hersentumoren. (NutraSweet 1996).

[Voetnoot: Politiek/financieel gemotiveerde beslissingen die volkomen voorbij gaan aan de volksgezondheid (zoals we in dit gehele document tegenkomen) zijn tamelijk gewoon in de V.S. zodra het gaat over de "veiligheid" van voeding, geneesmiddelen en chemische producten.]

Referenties: