* *

Ed Gunneweg

Waarom is er nog steeds geen verbod op aspartaam en smaakversterkers?

Hoe komt het dat onze medische wetenschap nauwelijks van de gevaren van aspartaam en smaakversterkers op de hoogt schijnt te zijn? Als je naar de dokter gaat en hem vraagt of het mogelijk is dat aspartaam en smaakversterkers de oorzaak van je klachten kunnen zijn, dan denkt hij van niet en stuurt je door naar het ziekenhuis. Hij heeft het te druk en schrijft zelf geregeld medicijnen voor met aspartaam, zelfs aan pas geboren baby's. Terwijl er een wettelijk verbod is op het geven van smaakversterkers aan baby's i.v.m. het ontstaan van hersenoedeem!

Misschien vindt de neuroloog van het ziekenhuis de vraag maar raar, geeft een ontwijkend antwoord en weet mogelijk zelfs helemaal niet van het bestaan van deze stoffen af.

Sommige mensen stellen het grootste vertrouwen in de artsenstand en vinden al de opwinding rond het onderwerp aspartaam maar onzin. Iedereen kan tenslotte, als hij dat wil, informatie via het internet verspreiden. Moeten we dat dan allemaal maar geloven?

We moeten proberen een antwoord op bovenstaande vraag te vinden.

Waarom is er bijna geen reguliere arts of specialist te vinden die over de gevaren van aspartaam en smaakversterkers wenst te praten?

Heerst er onder artsen, specialisten en zelfs onder wetenschappers een soort weloverwogen onwetendheid? Brieven gestuurd aan deze wetenschappers met informatie over de problemen die kunnen ontstaan bij het gebruik van genoemde stoffen, worden steevast beantwoord met bewoordingen als: "Dat is niet mijn gebied, daar weet ik te weinig van af." Op sommige brieven wordt zelfs nooit antwoord gegeven. Wil men zich er bewust niet mee inlaten?

Hoe zou dat komen?

De PR industrie heeft miljoenen geïnvesteerd om de zoetstof aspartaam op de markt te krijgen. De consument werd bestookt met de voordelen van de "gezonde" zoetstof zoals 'Moeder Natuur' dat zou hebben bedoeld.

De FDA keurde, om wat voor verborgen redenen dan ook na het eerst verboden te hebben, de zoetstof goed voor gebruik in alle voedingsmiddelen. Alle landen waar aspartaam daarna werd geïntroduceerd hebben gewoon automatisch aangenomen dat de zoetstof veilig zou zijn in het gebruik. De Europesche Unie heeft in die tijd ontzettend gelobbied om de zoetstof in Europa goedgekeurd te krijgen.

Onze Overheid verklaart stellig dat er voor de volksgezondheid niets te vrezen is!!! De tekst van de brief die de minister van Volksgezondheid verstuurde wordt zelfs door de fabrikant van aspartaam en smaakversterkers, Ajinomoto, als promotie materiaal gebruikt op hun website!

De voedingsindustrie heeft de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) geïnfiltreerd, net zoals de tabaksindustrie dat deed. En vervolgens slaagden zij er in overdreven invloed uit te oefenen op de politiek die bedoeld was om de publieke gezondheid te waarborgen door de hoeveelheid vet, suiker en zout die we gebruiken te verminderen, volgens een vertrouwelijk rapport dat in handen kwam van "The Guardian".

De EU heeft vervolgens de zoetstof aspartaam vereerd met een positief rapport. Wanneer dat rapport aan een nader onderzoek wordt onderworpen blijkt dat bijna alleen maar gebruik is gemaakt van onderzoeken door aan de industrie gelieerde wetenschappers. Wetenschappelijk onderzoek dat de "goede naam" van de zoetstof zou kunnen schaden werd stelselmatige weggelaten.

Zouden bij een verbod van aspartaam en smaakversterkers fabrikanten wellicht worden beroofd van hun zo gemakkelijk verdiende 'zoete geld' omdat ze, door het huidige gebruik van relatief goedkope grondstoffen producten kunnen produceren die daarmee enorme opbrengsten kunnen genereren?

Durven wetenschappers, uit angst dat door de Overheid verstrekte onderzoeksgelden zullen worden ingetrokken, niet toe te geven dat aspartaam en smaakversterkers een gevaar vormen?

Zijn de meeste media bang de enorme inkomsten aan reclame te zullen mislopen die ze door deze industrieën krijgen toegestopt. Zullen ze daarom dan ook nooit aandacht besteden aan dit onderwerp?

De medische stand

Wil de medische stand eigenlijk helemaal niet weten wat er aan de hand is, omdat er jaarlijks gigantische bedragen omgaan in de gezondheidszorg aan volkomen onnodige, d.w.z. nutteloze, geld verslindende en voor de patiënt die het betreft belastende onderzoeken, scans, röntgenfoto's en wat er allemaal nog meer aan onderzoek gedaan kan worden en willen ze wellicht daarom nooit onderzoek naar aspartaam doen? En niet te vergeten de kosten van de eveneens geld verslindende ziekenhuisopnamen.

Verdient mogelijk de pharmaceutische industrie jaarlijks vele miljarden aan de medicijnen die door de ingeschakelde medische stand worden voorgeschreven voor klachten die wellicht door diezelfde pharmaceutische industrie zijn veroorzaakt?

D.w.z. worden klachten, die zijn ontstaan zijn door het gebruik van aspartaam en smaakversterkers behandeld met medicijnen, van diezelfde fabrikanten, die de lichamelijke en geestelijke problemen zouden moeten genezen en afkomstig zijn van diezelfde chemisch/pharmaceutische bedrijven?

Er zijn medicijnen tegen symptomen die door aspartaam kunnen zijn veroorzaakt. Deze producten bevatten zelf ook vaak aspartaam. Fabrikanten kennen de samenstelling van aspartaam, ze weten dat het neurologische schade veroorzaakt. Ze weten dat het ziekten zoals MS, ALS, Parkinson en Alzheimer kan verergeren. Ze weten dat MSG smaakversterker (exitotoxin) bij wet niet mag worden toegevoegd aan babyvoeding. Waarom wordt er dan wel aspartaam, dat ook een exitotoxin is, aan medicijnen voor baby's en hele jonge kinderen toegevoegd, waardoor hun jonge hersentjes worden beschadigd. Een schade die pas vele jaren later aan het licht treedt, door allerlei neurologische-psychologische- en emotionele problemen, leermoeilijkheden en agressie.

Wordt een andere zoetstof daarom samengesteld uit het zout van aspartaam en acesulfaam, dat zoals de naam aangeeft, een zout van twee al toegestane zoetstoffen is, namelijk aspartaam en acesulfaam-K? Dat wordt gemaakt uit deze twee stoffen door het kaliumion van acesulfaam-K door aspartaam te vervangen. Heeft acesulfaem-K een gechloreerde basis, net zoals DDT, en kan het autoimmuun ziekte versnellen? DDT werd in de jaren 60 verboden omdat het kanker kan veroorzaken. Het wordt in het vetweefsel opgeslagen waar het sluipend aanwezig bleef.

Als het Ministerie voor Volksgezondheid het gebruik niet wil verbieden, wie is er dan wel verantwoordelijk voor onze gezondheid? Waar kunnen we dan nog terecht met onze klachten? Wanneer wordt het gebruik van deze chemische zoetstof, die zoveel bijwerkingen schijnt te hebben, eindelijk verboden? Wie kunnen we nog vertrouwen als zelfs het Ministerie van Volksgezondheid ons zo schandelijk in de steek laat?

Verdienen veel apothekers mogelijk grof geld aan het leveren van medicijnen met aspartaam? Terwijl juist de apothekers, die daarvoor gestudeerd hebben toch gemakkelijk de chemische formule van aspartaam zouden kunnen bestuderen om te kunnen concluderen dat het een vergif is?

Het  lijkt  allemaal  om het grote geld te doen en de bevolking, niet alleen van Nederland maar van de gehele wereld wordt gebruikt als gewillige proefdieren. Kan het de winstzuchtige  multinationals weinig of niets schelen dat mensen ziek worden van hun  producten  als  zij hun steeds hogere winstdoelstellingen jaar op jaar maar weer halen?

Zal het probleem in de toekomst alleen nog maar groter worden omdat niemand van de kleinste fabrikant van kauwgom tot de grote multinationals en verantwoordelijke ministers aan toe, ooit zal kunnen toegeven dat aspartaam en smaakversterkers ernstige schade aan de gezondheid toebrengen? Ze zullen echter nooit kunnen zeggen dat ze het niet geweten hebben, of dat ze daar nog nooit iets over gehoord hadden. Wat te denken van de honderden miljoenen aan schadeclaims, die al deze bedrijven en bedrijfstakken van alle mogelijke slachtoffers te verwerken zouden krijgen.

Onbegrepen lichamelijke klachten

In het blad Medisch Contact, het weekblad van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst, Jaargang 56 nr. 48 van 30 november 2001 staat een artikel van de hand van twee neurologen en een huisarts over "Onbegrepen lichamelijke klachten".

"Zeker tien van de 40 patiënten voelde zich moe, had hoofdpijn of leed aan lusteloosheid. Een diagnose is moeilijk, zo niet onmogelijk te stellen. Dikwijls vermoed ik dat de pijn vanzelf over zal gaan. Maar je kunt geen risico nemen. Mensen verwachten een naam voor hun klacht. En daarom wordt er bij rugpijn toch een röntgenfoto gemaakt en krijgt iemand die slecht slaapt, toch weer slaapmiddelen voorgeschreven."

"Onbegrepen lichamelijke klachten leggen een steeds zwaardere druk op de gezondheidszorg. Van alle door patiënten aangegeven pijnen blijft 25 tot 30 procent onverklaard. Vooral slaapstoornissen, chronische hoofd- en buikpijn, duizeligheid en moeheid vallen in deze categorie, die steeds verder groeit."

"Mensen met symptomen van extreme moeheid zijn het lastigst. De maatschappij, inclusief de patiënt zelf, verlangt een duidelijke diagnose. Die is echter niet te stellen. Deze patiënten belanden dikwijls in een vicieuze cirkel van onderzoeken en doorverwijzen."

"We kunnen de golf niet langer tegenhouden. Niet alleen mijn spreekuur, maar het spreekuur van vele andere artsen raakt verstopt. Artsen raken verlamd door de claim die op hen wordt gelegd. De klachten zijn niet onder te brengen in het gangbare medische patroon. Maar als je iets over het hoofd ziet, ga je er onverbiddelijk aan."

Hoe gaan dokters om met dit soort klachten?

Klaver: "Niet goed. Huisartsen mogen dan getraind zijn in gesprekstechnieken, in de praktijk zie ik daar niet zo veel van terug. En wat de specialisten betreft: zij komen na hun opleiding in een wereld van geld verdienen en productie draaien: ze kunnen niets met zulke klachten. Kortom: het klikt niet altijd tussen patiënt en dokter. Want patiënten horen niet graag dat er geen afwijking is of geen substraat."

Kunnen we blijven volhouden dat:

• Het aantal diabetespatiënten nog steeds stijgt,
• Steeds meer mensen lijden aan de ziekte van Alzheimer (tot 300.000)
• Het aantal mensen en kinderen met obesitas steeds groter wordt
• Psychische stoornissen en immuunziekten veelvuldig voorkomen
• Er steeds meer kinderen met ADHD of PDD-nos zijn
• nog veel meer aandoeningen de mensheid teisteren
• Het aantal babys dat sterft één op de honderd is in Nederland
• Aspartaam wel nul caloriën heeft maar niet helpt bij gewichtverlies

Of zijn de chemicaliën die door de industrie in al onze voeding gebruikt wordt hiervoor wellicht aansprakelijk? Wanneer komt er een eind aan het vergif in onze voeding?
Wanneer wordt onze regering eindelijk eens wakker?