Deel 1

* Door: Alex Constantine *

Lay-out en Vertaling: Ed Gunneweg

Deze tekst toont het ontstaan van een ongelofelijke samenzwering. Zowel de FDA, de inlichtingendiensten als de chemische concerns en meerdere presidenten van Amerika waren bij deze zwendel betrokken.
Om inzicht te krijgen hoe het mogelijk kan zijn dat zulk een giftige stof in onze voeding terecht kon komen is deze tekst, hoewel Amerikaanse geschiedenis, een noodzaak.

De FDA is er altijd op bedacht geweest aspartaam, overal bekend als NutraSweet, nooit een ?drug? maar een ?voedingsadditief? te noemen. Een 'drug' op het etiket van frisdranken, zou de klant kunnen afschrikken. En omdat aspartaam als voedsel-additieven gerangschikt is, worden bijverschijnselen niet gerapporteerd aan een federaal bureau, noch is voortdurend toezicht op de veiligheid wettelijk noodzakelijk. NutraSweet is een calorie arme zoetstof. De merknaam is verkeerd. Noem het liever  Non-NutraSweet.

Voedings Additieven

Voedingsadditieven zullen zelden hersenletsel, stemmingsverandering, huid-poliepen, blindheid, hersentumoren, slapeloosheid en depressie veroorzaken, of de intelligentie verminderen en het korte-termijn geheugen schaden, zoals aspartaam dat volgens sommige van de meest bekwame wetenschappers van Amerika doet. In 1991 publiceerde het Nationale Gezondheid Instituut, een afdeling van het Departement van Gezondheid, een bibliografie, *Bijwerkingen van Aspartaam*, waar in niet minder dan 167 redenen stonden om aspartaam te mijden. [2]

Aspartaam is een rDNA derivaat, een combinatie van twee aminozuren (gedurende lange tijd geleverd door een paar biotechnologie firma's: Genex Corp van Rockville en Purification Engeneering in Baltimore). [3] Een van de aminozuren, fenylalanine, wordt zoals kortgeleden werd ontdekt verkregen door genetische manipulatie van de E-Coli bacterie.

Het Pentagon zette het op een lijst, bestemd voor het Congres, van mogelijk toekomstige biochemische wapens voor oorlogvoering. [4] Doch in plaatst van het vergiftigen van vijandelijke bevolkingsgroepen, wordt het ?voedingsadditief? momenteel op de markt gebracht als een zoetstof in meer dan 6000 producten.

Gezien de betrokkenheid bij chemische oorlogvoering is het verleden van G.D. Searle en aspartaam beslist onheilspellend te noemen. Opgericht in 1888 in het noorden van Chicago, behoorde G.D. Searle gedurende lange tijd bij de medisch gevestigde orde. De firma produceert alles, van geneesmiddelen tot nucleaire optische installaties. [5]

Tot de Directieleden van G.D. Searle behoorden ook politieke succesnummers zoals André M. De Staercke, de ambassadeur van België onder Reagan en Reuben Richards, leidinggevend vicepresident van de Citybank. Ook Arthur Wood, gepensioneerd CEO van Sears, Roebuck & Co die voortkwam uit de clan van Generaal Robert E. Wood, in oorlogstijd hoofd van het Eerste Amerikaanse Comité. [6]

De Eerste Amerikaanse, georganiseerd door geboren Nazi's vermomd als voorstanders van het isolationisme, werd in het geheim  gefinancierd door Sullivan & Cromwell's Allen Dulles en Edwin Webster van Kidder, Peabody. [7]

Een stukje Geschiedenis

Tot de overname door Monsanto in 1985, was William L. Searle,  afgestudeerd van Harvard, directeur van de firma. Hij was reservist van de Marine en gezien de bijverschijnselen van Aspartaam, en ongelofelijk ironisch, officier bij het Chemisch onderdeel van het leger in de vroege jaren '50, toen ditzelfde onderdeel LSD uittestte op groepen mensen in samenwerking met de CIA. [8]

De leider van dit Chemische onderdeel van het leger in die tijd was Dr. Laurence Laird Layton, wiens zoon Larry veroordeeld was voor de moord op congreslid Leo Ryan in Jonestown. Jonestown, vertoonde een ongelofelijke overeenkomst met een concentratiekamp, en had de beschikking over een volledig arsenaal farmaceutische drugs. (De apotheek van Jonestown was voorzien van een verscheidenheid aan gedrag controlerende drugs: zoals qualudes, valium, morfine, demerol en 11.000 doses thorazine -in feite een betere voorraad dan die van de Guyanese regering, om maar niet te spreken van een overdaad aan Cyanide.) [9]

Dr. Layton was getrouwd met de dochter van Hugo Philip, een Duitse bankier en effecten makelaar, die sympathiseerde met Siemens & Halske, de makers van Cyanide voor de 'Endlösung'­, en I.G. Farben de fabrikant van een dodelijk zenuwgas voor het zelfde doel. [10] Dr. Layton, een Quaker ontwikkelde een soort gezuiverd uranium waarmee de eerste kettingreactie van het Manhattan Project aan de Universiteit van Chicago in 1942 mogelijk werd gemaakt door de in Duitsland geboren oom van zijn vrouw, Dr. James Franck. In het testgebied Dugway in Utah, intensiveerde Dr. Layton zijn  pogingen, net zoals I.G. Farben bij de ontwikkeling van zenuwgassen. [11]

Chemische Oorlogsvoering

Dr. Layton verdedigde later zijn deelname aan het legeronderdeel chemische oorlogvoering met de woorden: ?Je kunt mensen met bommen in stukken rijten, je kunt ze doodschieten met kogels, je kunt ze vernietigen door atoomwapens, maar diezelfde mensen denken dat er iets vreselijks is met het vergiftigen van de lucht die mensen inademen. Alles wat met oorlogsgassen en chemische oorlogvoering te maken heeft is besmet met verschrikking, zelfs als je alleen de mensen maar laat braken.? [12]

Nazi's en chemische oorlogvoering zijn terugkerende thema's in het aspartaam verhaal. De voornaamste patenthouder van de zoetstof op dit moment is de firma Monsanto,  gevestigd in St. Louis. In 1967 ging Monsanto een samenwer-kingsverband aan met de I.G. Farben fabriek, het hiervoor genoemde financiële hart van het Hitler regime en hoofdleverancier van gifgas voor het rassen-eliminatie-programma van de Nazi's. Na de Holocaust, ging de Duitse chemische fabriek samenwerken met zijn Amerikaanse tegenhanger in de ontwikkeling van middelen voor chemische oorlogvoering en stichtte de "Chemagrow Corporation" in Kansas City Missouri, een  mantelorganisatie die Duitse en Amerikaanse specialisten in dienst had ten behoeve van het Amerikaanse legeronderdeel voor chemische oorlogvoering. [13]

Dr. Otto Bayer, directeur wetenschappelijk onderzoek bij I.G. Farben, stond in contact met chemici van Monsanto. [14]  Tijdens de naoorlogse periode ontwikkelde en testte Dr. Bayer middelen voor chemische oorlogvoering samen met Dr. Gerhard Schrader, de Nazi samensteller van Tabun het gifgas waar de SS de voorkeur aan gaf. Schrader was tevens pionier op het gebied van organophosphaat en testte dit gas in bevolkte gebieden in West Duistland onder het mom insecten te doden. [15]  De experimenten van Schrader beginnen verdacht veel te lijken op het vanuit de lucht toedienen van malathion in het Zuiden van Californië  - ontwikkeld door Dr. Schrader, een nieuw lid van de Dienst Chemische Oorlogvoering van de VS, toen Duitsland zich overgaf. [16]

Regerings Kopstukken

Nog een verbinding met I.G. Farben was de aankoop van 'American Viscose', gedurende lange tijd het eigendom van de Engelse familie Courtauld. Reeds  in 1928 publiceerde het Ministerie van Handel een kritisch rapport over banden van Courtauld met I.G. Farben en de Nazipartij. [17] Het is ongelofelijk, maar George Courtauld werd in 1940 benoemd tot directeur personeelszaken voor bijzondere operaties van de inlichtingendienst in oorlogstijd. [18]  Een jaar later toen de Britse militaire financiële reserves uitgeput waren, werd  'American Viscose', waarde $120 miljoen, in New York te koop aangeboden. De wanhopige Britse schatkist ontving minder dan de helft van het verkoopbedrag, o.a.. verhandeld door Sigmund Warborg. [19] Monsanto kocht de firma in 1949. [20]

De connectie met de Nazi's speelt opnieuw bij de raad van commissarissen met John Reed, een vroeger maatje van ?Putzi? Hanfstangl, in Harvard opgeleid en naar Duitsland emigreerd, die maakte dat Hitler in 1942 geen zelfmoord pleegde en de financiering verzorgde van *Mein Kampf*. [21] Reed was eveneens voorzitter van de Citybank en sinds lang  bondgenoot van de CIA. Volgens een proces, aangespannen door Melvin Belli advocaat uit Sanfrancisco, was Reed, met Ronald Reagan, James Baker en Margaret Thatcher, aanstichter van het ?Purple Ink Document,?  een plan om geheime CIA-operaties te financieren met gestolen Japans goud uit oorlogstijd uit een verborgen geheime Filippijnse voorraad. [22]

Andere  heimelijke militaire  betrekkingen met Monsanto heeft ook Dr. Charles Allen  Thomas, voorzitter van de raad van bestuur van Monsanto, 1965. [?] Dr. Thomas gaf gedurende de Tweede Wereld Oorlog leiding aan een groep wetenschappers die plutonium zuiverden voor gebruik in de atoombom. In de naoorlogse periode exploiteerde Monsanto het Nationale Laboratorium Oak Ridge in Tennessee voor het Manhattan Project. [23]

Het kan nog erger

Het Manhattan Project ontstond bij het Oak Ridge instituut voor Nucleaire Studies, waar tot 1974 dodelijke doses straling getest werden op 200 kanker patiënten die hier niet van op de hoogte waren en hen kosteloos veranderde in ?nucleaire ijk toestellen? voor de AEC en de NASA. [24] Aan het Project werden Nazi-wetenschappers en een voorraad van 7000 ton uranium geleverd door de directeur van de binnenlandse veiligheidsdienst. Colonel Boris Pash, aangesteld bij G2, van het programma *Bloodstone* van de CIA en een *grijze eminentie* van PB/7, een clandestiene Nazi eenheid die volgens het Departement van Staat politieke aanslagen en kidnapping uitvoerden in Europa en het Oostblok, [25]

Onethisch Gedrag

Monsanto directeur William Ruckelshaus was, onder Richard Nixon, waarnemend directeur van de FBI, een periode van buitensporigheden, waaronder aanslagen, in de geschiedenis van het Bureau ?COINTELPRO?.  Nixon benoemde Ruckelshaus vervolgens tot directeur van de EPA, een ironische grap, gezien zijn banden met de industrie (Browning Ferris and Cummins Engine Co.).  In de raad van bestuur van Monsanto zat ook Stansfield Turner, van de binnenlandse veiligheidsdienst van de CIA, voormalig directeur van de CIA, en Earle H. Harbison, specialist op het gebied van geheime informatie in de jaren negentig.

Harbison is eveneens directeur van Merrill Lynch en zodoende merk je dat de CIA in drugs handelde. In 1984 ontdekte de commissie 'georganiseerde misdaad' van Ronald Reagan dat Merrill Lynch koeriers in dienst had die: "enorme sommen geld overboekten via banken en investerings­maatschappijen in New York, naar Italië en Zwitserland. Tientallen miljoenen dollars uit heroïne verkopen in dit land werden naar Europa overgeboekt."  Merrill Lynch investeerde deze drugs opbrengsten in de nieuwe goud- en zilvermarkt, voordat ze naar het buitenland werden overgeboekt. [26]

Het gaat om meer dan zoetstof

Zoals mag worden verwacht, gezien de connectie van Monsanto met de chemische zaken van de Nazi's en de banden met de CIA, is NutraSweet een ingewikkelde kwestie die nog nooit eerder in de Amerikaanse voedingsindustrie is voorgekomen. De geschiedenis van het product is beladen met fouten en uit de duim gezogen onderzoeksbevindingen. Toen het nodig was om het gebruik verder te stimuleren, waren schaamteloze leugens - de basis van de goedkeuring door de FDA en de ongelovigheid van onafhankelijke medische onderzoekers.

Senator Metzenbaum omschreef in 1985 de FDA als "handlangers" van de drugsindustrie, maar het komt voor onder alle soorten regeringen. Tijdens de ambtsperiode van Clinton, werd Mike Taylor begunstigd met de functie van plaatsvervangend directeur van de FDA. Taylor is een neef van Tipper Gore, de vrouw van Vice-president Albert Gore, ooit raadsman van Monsanto. (Gore stemde in 1985 met de conservatieven van de Senaat tegen de etikettering van aspartaam.) Tijdens de  ambtsperiode van Clinton schimpte een Chicago reporter: "de FDA houdt strikt de hand aan de *ongeschreven* schending van de wet door omkoperij".

G.D. Searle, de farmaceutische firma die NutraSweet introduceerde, werkte nauw samen met de federale- en de congres officials, ze kochten onderzoekers om voor het geval er wetsovertredingen begaan werden, dit *alles* om aspartaam op de markt te krijgen.

Home
De strategie
Een schokkend verhaal
Nog meer Samenzweringen