* Dr. James Bowen *

Vertaling: Ed Gunneweg

Methyl werd in ongeveer 1956 ontwikkeld door het bedrijf Weyerhauser en dmv een betaald? artikel in Reader's Digest werd het afgeschilderd als voorbeeld van moderne wetenschap, dat grote wonderen zou verrichten ten gunste van de moderne mens.

Jammer genoeg heeft Aspartaam velen, met inbegrip van mijzelf, gevoelig gemaakt voor ALLE vormen van "methyl", zodat het nu uiterst gevaarlijk is en onnodig aan heel veel voedsel, geneesmiddelen en schoonheidsmiddelen enz. wordt toegevoegd.

Sinds de laatste sporen van integriteit van de regering van de VS op dit gebied al in de jaren '80 werd vernietigd, kan het onder allerlei valse namen, zoals guar gom enz. worden toegevoegd, zodat we zorgvuldig naar ons lichaam moeten luisteren en consequent ALLES moeten vermijden dat het probleem schijnt te veroorzaken.

Dit komt omdat we zelfs de etikettering niet meer kunnen vertrouwen zodat we er zelfs niet meer van op aan kunnen, alles voor waar aan te nemen door het etiket te lezen.

Voor wat betreft methylcellulose in dagelijks gebruikte medicijnen.

Sommige soorten bevatten geen methylcellulose sommige wel. Er zijn vrij verkochte medicijnen en vitaminen die geen methyl vulstof bevatten, maar men moet wel opletten. Ik ben me ook ervan bewust dat veel voorgeschreven geneesmiddelen ook methyl vulstof bevatten, zodat ik veronderstel dat we vooral waakzaam moeten zijn.

Beste Arthur,

Toen Methyl cellulose bij het Amerikaanse publiek werd geïntroduceerd door een artikel in Reader,s digest in ongeveer 1956 of 1957 werd het voorgesteld als een gezond inert produkt, dat aan voedsel een stroperige textuur zou geven, zonder calorieën en bovendien vezelinhoud aan het dieet zou toevoegen

Wat zijn wij sindsdien door deze "hygiënische, gezonde en laag-calorische" benadering misleid?

Na ongeveer 50 jaar overdenking en betreurenswaardige ervaringen, keek ik op www.USPTO.gov. wat zich werkelijk in voedsel bevond waar dingen opstonden zoals "dieet, light, laag-calorisch, suikervrij, vetvrij, zonder toegevoegde suiker, natuurlijke smaakstoffen, sap, enkel sap, geheel natuurlijklijk, alleen vruchtesap" enz., om te ontdekken dat dingen zoals de Diketopiperazine (kankerverwekkende stof) uit NutraSweet al sinds 1975 in bovengenoemde produkten aanwezig was!

Methylcellulose is inderdaad giftig voor veel mensen die overgevoelig zijn geworden door het gebruik van aspartaam.

Bovendien maakt het deel uit van een overwegend kwaadaardige chemische rage die alle soorten chemische produkten van twijfelachtige alooi of nog erger vermomt alsof ze gezond zijn; door ze in lovende woorden te beschrijven en te suggereren dat ze gezond zijn...

Zelfs als zij normaal niet ongezond waren is de gebruiker bedrogen om verschrikkelijk slechte voeding te gaan gebruiken, terwijl ze denken dat ze iets van betere aard krijgen.

Wij moeten eenvoudig af het "chemische feestmaal" of we zullen de gevolgen ervaren.

Deze bedrijven zijn enerzijds de onwetende jeugd die nog geen goed oordeel kunnen vellen aan het hersenspoelen, door hun scholen te betalen om de troep aan hen te verkopen!

Methyl cellulose is een wezenlijk onderdeel van het meer en meer chemisch worden van ons eten en maatschappij.

Één feit dat ik door slechte ervaring heb geleerd was dat het een zeer eenvormig bellenpatroon aan de oppervlakte van frisdranken geeft.

Frisdrank fabrieken mengen het vaak door hun product en wanneer ik dat patroon zie waarschuwt het me om het zelfs niet te proberen omdat het een "light" product is.

Dat is trouwens het enige goede gebruik dat methyl cellulose heeft!

Mijn hypergevoeligheid voor chemische stoffen heeft zich zo ontwikkeld dat ik nu helemaal geen frisdrank meer kan gebruiken, noch het meeste verpakte of voorbereide voedsel en mijn poging mij op het gebied van de industriele octrooien te wagen maken het duidelijk waarom!

Suiker, snoep, zetmeel, was, proteïnen enz. worden al zo lang in voeding en door de farmaceutische industrie gebruikt om het er goed te doen uitzien, dus net zoals bij aspartaam, is er geen rechtvaardiging voor de methylcellulose rage, die weldra allesoverheersend schijnt te worden in onze voedingsindustrie.

Wij hebben absoluut geen tekort aan landbouwprodukten om het werk op een gezondere manier te doen.

Met vriendelijke groet

Dr. James Bowen