Aspartaam en hersentumoren
* *
Vertaling: Ed Gunneweg
Aspartaam veroorzaakt hersentumoren punt uit!!
Aspartaam werd goedgekeurd met macht en invloed. Ik heb de originele documenten, ook die van Dr. Hayes inclusief zijn excuses.
Ze kunnen het feit niet veranderen dat in oorspronkelijke onderzoeken aspartaam hersentumoren veroorzaakt en dat aspartaam afbreekt in een kanker verwekkende stof, DKP. Dat is de oorzaak dat het deze tumoren veroorzaakt. Aspartaam breekt nog steeds af in een kankerverwekkende stof, dus blijft aspartaam kanker veroorzaken. Ze kunnen allerlei soorten onderzoek verzinnen. Zoals Dr. Olney zei in de brief die ik aanhaalde, dat de hele zaak bol staat van corruptie en misdrijf. Je kunt het feit niet veranderen dat aspartaam hersentumoren veroorzaakt en blijft veroorzaken.
Hersentumoren worden ook niet gevolgd. Ik krijg consequent gevallen van hersentumoren en ze verbreiden zich snel. Ze kunnen de feiten niet veranderen. Ze kunnen echter zeggen wat ze willen, liegen wat ze willen en ontkennen wat ze willen. Het verandert niets aan de feiten.
Wil je de echte feiten, hier zijn ze. Uit het boek, Exitotoxins: De dodelijke smaak: door neurochirurg Russel Blaylock, Arts., (Amazon.com) Beginnende op blz. 211:
"Aspartaam, hersentumoren en de FDA"
Het is interessant te zien dat de eerste experimenten die werden gedaan om de veiligheid van aspartaam te onderzoeken, voordat het uiteindelijk werd goedgekeurd in 1981 een groot aantal herentumoren onthulde bij dieren die NutraSweet kregen toegediend. In feite werd dit onderzoek gedaan door de fabrikant van NutraSweet, G.D. Searle. In dit onderzoek kregen 320 ratten aspartaam toegediend en 120 kregen een normaal dieet en werden gebruikt als controle groep. Het onderzoek duurde twee jaar. Aan het eind van het onderzoek had zich bij twaalf ratten die met aspartaam waren gevoed hersentumoren ontwikkeld (astrocytoma), terwijl dat bij geen van de ratten uit de controle groep het geval was. Dit betekende dat er 3.75% hersentumoren voorkwam bij de ratten die aspartaam kregen toegediend, hetgeen vijfentwintig maal hoger was dan het spontaan voorkomen van hersentumoren bij ratten. (0.15%)
Het onderzoek verdeelde de ratten in degenen die aan een lage dosis en degenen die aan een hoge dosis waren blootgesteld. In de groep met de lage dosis ontwikkelden vijf ratten een hersentumor wat een mate van optreden betekende van 3.13%. In de groep met de hoge dosis ontwikkelden er zeven een hersentumor wat een mate van optreden betekende van 4.38%. Dit duidt op een dosis gerelateerd voorkomen van hersentumoren. Hoe hoger de dosis aspartaam, hoe meer hersentumoren er werden veroorzaakt.
Toen Dr. John Olney de FDA op deze bevindingen wees (De aspartaam onderzoeksraad) werd hem verteld dat het hoge aantal tumoren dat voorkwam het resultaat was van een natuurlijke ontwikkeling van hersentumoren bij ratten. Sommige ratten krijgen van nature een hersentumor, net zoals mensen. Hij onderzocht het spontaan voorkomen van hersentumoren bij ratten en ontdekte dat van zeven onderzoeken die in totaal 59.000 ratten gebruikten, slecht 0.08% een hersentumor kregen -bij de ratten die aspartaam hadden gekregen kwam dat zevenenveertig maal vaker voor. Maar om netjes te zijn accepteerde hij zelfs de verwijzing van G.D. Searle voor het spontaan ontwikkelen van hersentumoren en kwam op een getal van 0.15%. Dit was echter altijd nog vijfentwintig maal hoger bij de ratten die met aspartaam waren gevoed dan bij de controle groep.
Toen merkte men op dat wanneer er spontaan hersentumoren bij ratten voorkwamen, de snelheid waarmee ze zich ontwikkelden, zich versnelde na de tweejarige leeftijd, precies het moment waarop Searle het onderzoek beƫindigde. Belangrijk is dat hersentumoren nauwelijks voorkomen bij ratten voor de een- en anderhalf jarige leeftijd. Dus in het echt zou het voorkomen van spontane hersentumoren zelfs minder zijn dan zoals bovengenoemd. Toch ontwikkelden de met aspartaam gevoede ratten twee tumoren bij de leeftijd van zestig weken en vijf tumoren bij de leeftijd van zeventig weken.
In een gemeenschappelijk onderzoek van 41.000 ratten bleken er zich geen tumoren te ontwikkelen voor de zestigste week en slecht één in de zeventigste week. Het feit dat van de 320 met aspartaam gevoede ratten zich bij zes een hersentumor ontwikkelde in de zeventigste week betekende een "ongelofelijk en ongekend" aantal. In de laatste achtentwintig weken van het onderzoek verschenen er nog zes hersentumoren bij de met aspartaam gevoede groep. Dr. Olney merkt op dat: "men moet aannenen dat zich veel meer (hersentumoren) zouden hebben voorgedaan na 104 weken."
Het werd duidelijk dat G.D. Searle wanhopig probeerde om hun winstgevende zaakje van miljarden veilig te stellen. Ze beweerden dat er meer hersentumoren waren gevonden omdat ze de pathologische objectglaasjes zo grondig hadden onderzocht. Maar ze onderzochten de controle groep net zo grondig en er werd er niet een gevonden. Trouwens, neuropathologen die de objectglaasjes naderhand onderzochten verklaarden dat de tumoren groot genoeg waren om met het blote oog te worden gezien.
Vanwege de kritiek van Dr. Olney, hield G.D. Searle een tweede onderzoek dat uitgebreider was. In plaats van een twee jaar durend onderzoek, zou dit de gehele levensduur van de ratten omvatten, van in de baarmoeder tot aan de dood. De uitkomsten van dit onderzoek kunnen alleen maar gekenmerkt worden als bizar. Deze keer rapporteerden ze vijf hersentumoren bij 120 ratten uit de controle groep (een voorkomen van 3.33%). Terwijl het was ontworpen om aan te tonen dat aspartaam niet de oorzaak was van de hersentumoren, en wanneer dit zou worden geaccepteerd, het onderzoek zou aantonen dat er in beide groepen dertig maal meer tumoren voorkwamen dan het spontane aantal bekende tumoren bij ratten.
Maar het verhaal wordt steeds interessanter. Dr. Olney veronderstelde dat een mogelijke oorzaak van de het ontstaan van tumoren, een stofwisselingsproduct van aspartaam was, genaamd diketopiperazine (DKP). Zodra het in het darmkanaal in aanraking kwam met stikstof ontwikkelde zich een stof, nauw verwant aan de krachtige chemische verbinding - N- nitrosourea die de hersentumoren veroorzaakte.
G.D. Searle organiseerde een onderzoek om de mate van kankerwekkende eigenschappen van diketopiperazine (DKP) te onderzoeken. De resultaten van dit onderzoek werden niet aan de FDA gegeven voordat aspartaam reeds was goedgekeurd voor algemeen gebruik door de Amerikaanse bevolking. Dit onderzoek was niet een levensduur-onderzoek maar slecht een 115 weken durend onderzoek dat bestond uit het toedienen van normale voeding gemengd met DKP. Er waren 114 controle dieren en 216 die naar alle waarschijnlijkheid DKP kregen. (Niet alle dieren werden op tumoren onderzocht). Er waren twee hersentumoren in de controle groep (een voorkomen van 1.62%) en drie (1.52% in de DKP groep. Maar vreemd genoeg, was het aantal hersentumoren dat voorkwam in beide groepen zestien maal zo hoog dan te verwachten zou zijn van spontane tumoren. Dat sloeg nergens op.
Hoe kunnen we deze vreemde bevindingen nu verklaren. Op dit punt is het leerzaam dat de afdeling van het bureau van de voeding, die moest toezien op de naleving van geneesmiddelen, een onderzoek instelde bij G.D. Searle als onderdeel van een onderzoek naar "vermeende onregelmatigheden bij het verzamelen en verslaglegging van gegevens." De directeur van de FDA in die tijd verklaarde dat er "onzorgvuldige" laboratorium technieken en administratieve fouten, verwisselde dieren, dieren die niet de medicijnen kregen die ze verondersteld werden te krijgen, pathologische specimen die verloren gingen door onjuist behandeling en een verscheidenheid van andere fouten, die zelfs al waren ze onschuldig, allemaal samenspanden om positieve feiten te verbergen en valse negatieve bevindingen te produceren."
De afdeling die moest toezien op de naleving van geneesmiddelen voerde een onderzoek uit onder verantwoordelijkheid van Jerome Bressler, in verband met de laboratorium praktijken en manipulatie van gegevens (bekend als het Bressler rapport). Hij vond dat het voedsel slechts kleine hoeveelheden van de te testen chemische stof bevatte. (Ik zag een foto van het voedingsmengsel en kan de "onzorgvuldige" gebruikte procedure officieel bevestigen.) De commissaris stelde G.D. Searle ook verantwoordelijk voor "het falen om er voor te zorgen dat controle en proefdieren op aparte rekken werden gehouden en het falen bij het merken van dieren om verwisseling te voorkomen tussen proefdieren (die aspartaam en DKP kregen) en de controle groep." Dit essentiële en veelzeggende rapport werd opgeborgen in een dossierkast zonder dat de FDA er nog naar omkeek.
Zulke slechte vaardigheden zouden kunnen verklaren waarom zowel de controle dieren en degenen die aspartaam aten zulke uitzonderlijk hoge hersentumor uitslagen hadden, daar ze naar alle waarschijnlijkheid allebei van het aspartaam voedsel aten. Wat ironisch is, is dat de FDA onderzoeken accepteerde van een bedrijf dat er een duidelijk zwaar financieel belang bij had om aspartaam goedgekeurd te krijgen. Maar nog verbazingwekkender is dat ze vertrouwden op dat zelfde bedrijf om onderzoeken te verzorgen die, zoals de FDA al vooraf wist, zeer twijfelachtig en mogelijk frauduleus waren. Onderzoeken waarop ze zo'n belangrijke op de volksgezondheid gerichte beslissing moesten nemen.
Tot nu toe, zijn er geen onafhankelijke onderzoeken gedaan om dit belangrijke onderwerp na te gaan. Als neurochirurg zie ik de verwoestende effecten die een hersentumor heeft, niet alleen voor de slachtoffers, maar ook op de familie van het slachtoffer. Om er zelfs maar aan te denken dat aspartaam kan leiden tot hersentumoren bij de Amerikaanse bevolking *** (maar ook bij de Nederlandse bevolking) *** is angstaanjagend. Om dan te bedenken dat de FDA het in slaap heeft gesust met een vals gevoel van veiligheid, is een kolossale misdaad."
*** Tot zover dit gedeelte van het boek ***
Ik stop hier bij dit gedeelte van het boek maar het gaat verder en vertelt over de enorme verhoging van het aantal hersen-lymphomen waarover in het herziene rapport van Dr. Roberts wordt geschreven.
Wanneer zal aspartaam geen hersentumoren meer veroorzaken? Wanneer breekt het niet meer af in DKP? Alleen wanneer we het van de markt verwijderd krijgen.
Het Bressler
Rapport waarover we in deze publicatie hebben gesproken kunt
u vinden op de aspartaam website.
Onthoudt dat de FDA zelf Searl
wilde aanklagen wegens fraude. Dat kwam omdat ze dingen deden als het
uitsnijden van hersentumorenen om ze (de proefdieren) daarna terug te
brengen in het onderzoek. Als ze dan stierven bleken ze op papier nog
steeds in leven te zijn. Als je het bedrog nu nog niet ziet!
Dit ongelofelijke boek waarschuwt de wereld op een wetenschappelijke manier voor de feiten van het onderwerp aspartaam. Dus wie deze feiten tracht te verbergen zit in een lastig parket, omdat het boek deze feiten onthult.