DIABETES MELLITUS
* *
Vertaling: E.Gunneweg
DIABETES MELLITUS
"Diabetes Mellitus" betekent "zoete urine". Dit gaat terug naar de dagen toen artsen hun vinger in de urine van de patiënten doopten en dan proefden als onderdeel van het onderzoek. Ofschoon men een hoop wijzer is geworden over de pathofysiologie en biochemie van diabetes is jammer genoeg slechts weinig van die grotere medische kennis ooit via de moderne geneeskunde toegepast.
De heden ten dage afgestudeerden van de middelbare school die een wetenschappelijke studie volgen hebben veel meer medische kennis dan de "artsen" uit 1900 die gemiddeld zes maanden twijfelachtige scholing volgden om hun artsen 'Bull' te verkrijgen.
Waarom is de behandeling van diabetes zo weinig verbeterd sinds de ontdekking van insuline in de vroege jaren 1900? Waarom behandelen artsen meestal slechts de afschuwelijke complicaties in plaats van te zorgen voor de gezondheid van hun diabetes patieënten? In de eerste maanden nadat "NutraSweet" volledig was toegestaan in frisdrank, ging het aantal nieuwe diabetes gevallen met 30% omhoog.
Waarom adviseren zoveel veel artsen hun patiënten nog steeds om deze chemische zoetstof voor diabetespatiënten te gebruiken, die niet alleen diabetes veroorzaakt en verergert, maar tevens alles wat leeft verslechtert en lichaam en gezondheid ruinerende diabetes complicaties veroorzaakt met inbegrip van het dysfunctioneren van iedere vorm van sexualiteit?
Een oorzaak kan zijn dat de oude voorstelling dat diabetes "suiker" is, misschien te veel gekoesterd werd, in het voordeel van iedereen die er mee bezig was, behalve voor de patiënt. De chemische bedrijven verkopen aan diabetespatiënten (en andere dwaze mensen) aspartaam en ander chemisch vergif genaamd "kunstmatige zoetstoffen" die hen alleen maar ziek maken en hun gezondheid vernietigen.
Om te geloven dat een zenuwstimulerend vergif in het bijzonder genoemd als "kunstmatige zoetstof" goed voor je zou zijn, gaat alle verstand te boven. Het feit is dat het beste zoetmiddel voor iedereen en eveneens voor diabetici sucrose is. Het is intens zoet, geeft heel wat zoetkracht en heeft zeer weinig calorieën. Het is een disacharide, zodat het niet geabsorbeerd wordt. De reden dat het bloedsuiker soms te hoog wordt bij diabetici komt omdat het lichaam door de slechte koolhydraat stofwisseling verhongert, dan breekt het zijn eigen eiwitten af om enorme hoeveelheden glucose te maken, die omgekeerd dan weer niet door het lichaam gebruikt kunnen worden. Dit leidt tot een gevaarlijke stofwisselingscyclus bij de diabeet en draagt bij tot veel complicaties. Het behandelen van het bloedsuikerniveau in plaats van het aanpakken van de fundamentele onderliggende problemen is er echter de oorzaak van dat het een "ramp" wordt voor de diabetespatiënten.
Er zijn bijvoorbeeld kant en klare middelen, waarmee zij hun bloedsuikers op elk gewenst niveau kunnen houden door het vrijkomen van glucose uit de lever te verhinderen. Hierdoor ontstaat geen goede gezondheid, en het is een heel verkeerde benadering van diabetes, net zoals dat met een bekende en vaak fatale toevallige vergiftiging gebeurt.
Veel van de behandeling en de geneesmiddelen die nu verkrijgbaar zijn voor de behandeling van diabetes verdubbelen in feite de gevolgen van deze in potentie gevaarlijke middelen: om koolhydraten op één of ander niveau te blokkeren, door de toegang van het lichaam tot die koolhydraten te verhinderen, terwijl het lichaam daardoor in feite verhongert.
Een diabeet heeft meer suiker en meer koolhydraten nodig dan normale mensen, omdat zij deze niet zo efficiënt kunnen gebruiken, soms moeten ze die in een noodsituatie hebben en wordt het door de urine uitgescheiden, waardoor zelfs een nog groter tekort ontstaat.
De beperking of de blokkade van de koolhydraten is het bewijs dat de arts in de meeste gevallen, eenvoudig niet weet wat hij doet. Dit betekent een onevenredige beperking van het dieet, methodes die de opname van koolhydraten door de spijsvertering, of het vrijkomen van glucose uit de lever blokkeren.
Dit weerhoudt de farmaceutische industrie er niet van, voor het verkrijgen van een machtiging, tot het geven van volledig goedgekeurde cursussen, waarin artsen onderwezen worden om alle bovengenoemde verkeerde behandelmethoden te gebruiken en het promoten van geneesmiddelen zoals metformin (Glucophage) bij de goed bedoelende medische professie, om hun patiënten te vergiftigen. Dat is waarom wij vaak nog in de middeleeuwen leven als het erop aankomt om diabetici toe te staan een goede gezondheid te ervaren.
We moeten begrijpen dat diabetes twee belangrijke oorzaken heeft:
1. Het is een auto-immuunziekte van de alvleesklier en zijn producten, en in feite is het vaak een veel breder verspreide auto- immuneziekte. Dit schaadt onder andere de mogelijkheden van het lichaam om glucose te gebruiken omdat de auto-immuneziekte de toegang van glucose in de cel blokkeert, waardoor de stofwisseling van de cel wordt geschaad. De auto-immuniteit zelf is ook veroorzaker, of medebepalend voor veel van de complicaties die inderdaad aan het ontstaan van abnormale bloedsuikerwaarden vooraf kunnen gaan.
2. Het houdt ook een verstoring in van het mitochondrium, (lichaampjes in het cytoplasma die energie leveren aan de cel). Daarom krijgen sommige diabetici een opmerkelijke vermindering van symptomen, en zelfs een veel betere controle van hun bloedsuiker wanneer zij multivitamines, sporen mineralen, een coenzympreparaat (een stof die enzymen activeert) gebruiken, dat speciaal gemaakt wordt om diabetici te helpen, alhoewel sommige producten niet volledig worden opgenomen.
De controle van het bloedsuikerniveau is essentieel voor diabetici, maar alleen om de geschiktheid van de aangewezen therapie te beoordelen, maar niet als ze moeten dienen om giftige onlogische therapieen voordelig te laten lijken wanneer ze in feite nog steeds vernietigend werken, hoewel zij het niveau van het bloedsuiker "kunnen normaliseren".
In feite zijn de meeste diabetici beter af met een gematigde bloedsuiker "grens" van (zoals 110-140 mg%), omdat er dan een kleinere kans op hypoglycemie ontstaat en er een betere mogelijkheid is om er voor te zorgen dat de glucose in de cel te komt.
De meeste intelligente diabetici hebben dit reeds zelf ontdekt door naar hun lichaam te luisteren, ongeacht wat hun arts gezegd zou hebben. Net zo goed als het feit dat de meeste diabetici beter af zijn met lang werkende insuline, bij het naar bed gaan, omdat hun "spierpomp" 's nachts niet werkt, waardoor het bloedsuiker stijgt.
Wat beschouw ik als de logische benadering van Diabetes?
Ten eerste, gebruik de aangewezen geneesmiddelen om de stofwisseling van koolhydraten in orde te krijgen. Dit omvat een dieet rijk aan koolhydraten, vooral ongeraffineerde koolhydraten, met sucrose als belangrijkste zoetstof, gebruik geen andere zoetstoffen. Enkelvoudige suikers zoals zoetstoffen uit graan, zijn minder wenselijk voor de diabetespatiënt. Andere suikers moeten zorgvuldig tot in detail worden onderzocht. Sorbitol bijvoorbeeld veroorzaakt regelmatig auto- immuun ziekten en is de eerste stap tot het krijgen van atherosclerose.
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat een diabeet dat zou willen! Andere koolhydraten en suikers, zoals misschien inuliene, zouden goed kunnen zijn, niet als vervanging voor de normale opname van koolhydraten maar eerder als aanvulling, om zo de koolhydraat verhongering te verminderen die aan de basis ligt van diabetes. Door koolhydraten in de cel te krijgen, en ze effectief te verteren ondanks andere problemen in de manier waarop glucose normaal gebruikt wordt. Bij de vertering van sucrose krijgt u een 1:1 mengsel van glucose en fructose, die goed door het lichaam wordt opgenomen bij problemen met de vertering zoals bij diabetes.
Vetten komen gemakkelijk in de cel, maar zijn moeilijk te verbranden. Zelfs bij een normale stofwisseling, zegt men: "de vetten verbranden in het vuur van de koolhydraten", zodat een grote opname van vetten slechts de onverdraagzaamheid voor glucose verergert. Gewoon opmerkelijk! Wat we daar van leren is dat diabetici een goed normaal gezond dieet van ongeraffineerde koolhydraten nodig hebben net als ieder ander, het vermijden van te veel vet en kunstmatige zoetstoffen zoals aspartaam.
Een ander belangrijk punt is dat wanneer hypoglycemie ontstaat, het veel beter is om het rationeel te behandelen met een glas melk en een boterham met pindakaas en jam, dan om te proberen het te behandelen met wat eenvoudige suiker zoals glucose.
Tegen de tijd dat u een hypoglycemie opmerkt heeft het reeds zeer diep in uw lichaam ingegrepen, in de gemakkelijk beschikbare eiwitvoorraad in een poging om glucose te maken en om hypoglycemie te voorkomen, zodat deze eiwitten ook vervangen moeten worden om gezond te blijven.
Zowel pindakaas als melk hebben ruime hoeveelheden van deze "snel reagerende eiwitten", die het lichaam snel in glucose kan omzetten. Een diabeet heeft vaak gevoelige medicijnen nodig zoals sulfonylurea, glipizide, glyburide en tolazamide. Terwijl ik dit schrijf, houden de pharmaceutische bedrijven uitverkoop: maar ook artsen en de openbare media, alle soorten medicijnen, die geen enkel voordeel bieden boven de oude medicijnen, sommige nieuwe zijn zelfs slecht te noemen!
Datgene dat zich bewezen heeft en voordelig is wordt "OUD" genoemd alleen omdat de octrooien verlopen zijn. De NIEUWE medicijnen worden verkocht zonder ook maar enigszins te letten op de juistheid van de reclame. Ze zijn vaak gevaarlijker en minder effectief, maar worden aan het publiek verkocht met clichés als "Helpt het lichaam zijn eigen insuline te gebruiken", "Regenereert de Bètacellen", enz. Aangezien u er van op aan kunt dat u wordt voorgelogen, moet u naar uw lichaam en uw vrienden luisteren. Let onbevooroordeeld op hoe ze zowel direct als op lange duur werken en beslis dan pas het "nieuwe materiaal" te proberen. In het geval van een nieuw antidiabetisch middel is het waarschijnlijk niet beter dan insuline en de bovengenoemde middelen.
Minerale supplementen zouden niet meer dan 200mcg selenium/dag, niet meer dan 50 mcg vanadium/dag en enkele kleine hoeveelheden chroom moeten bevatten. Alle sporenmineralen zijn ook vergif in de vorm van zware metalen, zodat meer gebruiken slechter is en niet beter.
Fluoride uit welke bron dan ook maakt slechts dat het slechter gaat met uw diabetes. Aspartaam is dodelijk voor diabetici, onder veel andere vergiftigingen die het in uw lichaam veroorzaakt, is een heel vervelende methylalcohol vergiftiging. Methylalcohol is een chemische product, het meest bekend om het veroorzaken van auto-immuniteit van de alvleesklier, evenals van de witte stof in het zenuwstelsel. Hoe worden deze oorzaken van diabetes en de complicaties genoemd? Neuropathie en natuurlijk Retinopathy. Methanol is het meeste bekende vergif voor het netvlies. In het netvlies en elders in het lichaam, vooral binnen het mitochondrum (lichaampjes van cytoplasma die energie verstrekken aan de cel) wordt het omgezet in formaline (een balsemende vloeistof) die schade aan het DNA veroorzaakt. Mitochondria zijn vooral slachtoffer van deze schade aan het DNA, EN: moeders brengen deze MtDNA schade over op AL haar toekomstige nakomelingen, waardoor ze hen veroordeelt tot verschillende ontwikkelingsstoornissen met inbegrip van diabetes.
De volgende stap in de stofwisseling van methanol, is die van formaline naar mierenzuur. Mierenzuur is nog slechter. Het vernietigt het DNA en verspreidt zich dan naar de volgende cel, enz., enz. tot er een hoeveelheid dood weefsel wordt gevormd. Dit zien we ook bij cyanide en fluoride. Deze stoffen brengen de cytochrome-oxydase enzymsystemen in gevaar, die zowel zuurstof als koolhydraten in de mitochondria opnemen: Precies de oorzaak om diabetes te krijgen, te lijden, en te sterven aan de verwoestende complicaties.
Hoogachtend,
Dr. Jim Bowen.
Dit was slechts het topje van de ijsberg. Als u alle benodigde informatie wilt krijgen, kijk dan op www.aspartaam.nl/ voor mijn andere artikelen die de biochemie van aspartaam behandelen. Dit zou door iedereen begrepen moeten worden.
De artikelen "Sperma-oorlog", "Steatohepatitis", "Miljarden slachtoffers" gaan uitgebreid in op de auto-immuniteit die iedereen, maar vooral diabetici moeten begrijpen, (waar ik in dit artikel de tijd niet voor heb genomen om dat hier te behandelen). "Aspartaam vermoord zuigelingen", en de "Mannelijke Seksuele Dysfunctie", zijn er enige van.
Er zijn meer artikelen en
van verscheidene andere uitstekende auteurs. Ik beveel vooral de
recente samenvatting van Mevr. Martini aan over "aspartaam en
hersenentumoren".
Lees vooral de website uitgebreid, voordat u
persoonlijke vragen gaat stellen.
Meer en Betere informatie is
ruimschoots beschikbaar op deze manier.
