Chronisch Vermoeidheids Syndroom
ME (Myalgische Encephalomyelitis)
* *
Bewerking: Ed Gunneweg
Ik ben moe, ik heb geen of onvoldoende energie, ik kan de hele dag wel slapen, ik wil wel maar ik kan niet. Steeds vaker worden klassiek homeopaten met deze klachten geconfronteerd al dan niet in combinatie met andere klachten. De huisarts heeft bloed laten afnemen maar er wordt niets gevonden. Verder onderzoek levert ook niets op. ''Het zit tussen je oren" is dan een vaak gehoorde opmerking. Hoe langer de chronische vermoeidheid duurt, hoe meer onbegrip er vanuit de omgeving ontstaat. 'Gisteren zag ik je nog wandelen in het bos ' en nu wil je me vertellen dat je na het douchen al moe bent? 'Stel je niet aan, het gaat vanzelf wel weer over'. "Neem een weekje vakantie, dan gaat het vast wel beter". Maar het gaat niet over, je wordt steeds vermoeider. De concentratie gaat steeds verder achteruit en steeds vaker moeten er dingen worden afgezegd, waar je vroeger geen enkel probleem mee had. Lichamelijke maar ook geestelijke inspanning kost heel veel energie en nadat er iets is ondernomen, want je wilt per slot van rekening niet steeds NEE verkopen, duurt de herstelperiode langer en langer. Vrienden en kennissen blijven weg, want je zal toch wel te moe zijn. Het isolement wordt steeds groter. Vaker en vaker dringt zich aan je op: Vroeger wel, nu niet meer!
Lichamelijke klachten treden steeds frequenter op bijvoorbeeld de ene infectie na de andere. Verkoudheden lijken eeuwig te duren en in tegenstelling tot vroeger lijkt het wel of deze altijd resulteren in bijholten ontstekingen. Slapen verloopt steeds moeizamer en langzaam maar zeker is er niets meer over van de vroegere vitale ik. Mensen met ME verliezen het vertrouwen in zichzelf en in hun lichaam.
De naam Myalgische encephalomyelitis suggereert dat er sprake is van ontstekingen in de hersenen en het ruggenmerg. Dat is echter niet aan te tonen. Daarom wordt steeds vaker de term CVS gebruikt oftewel Chronisch Vermoeidheids Syndroom.
Iedereen en ook kinderen kunnen CVS ontwikkelen. Soms is er geen enkel begin aan te wijzen, soms openbaren deze aanhoudende klachten zich na een virusinfectie. Men is nooit meer de oude geworden na de griep, de mazelen, de ziekte van pfeiffer etc.
De ernst van de symptomen kan per dag of zelfs per uur verschillen en dat is voor de omgeving vaak onbegrijpelijk.
De verschijnselen die men bij CVS kan zien optreden zijn divers. De navolgende verschijnselen kunnen optreden: een krachteloosheid in de spieren van armen en benen, ook bij lichte inspanning. Zowel lichamelijk als geestelijk vermoeidheid. Problemen in het zenuwstelsel zoals: zich niet meer kunnen concentreren, slaapproblemen, depressieve gevoelens, moeite met praten of schrijven. Letters en woorden kunnen worden verwisseld. Hoofdpijn, druk in het hoofd, slecht zien, duizeligheid en misselijkheid die plotseling op komt tot flauwvallen aan toe. Wisselende lichaamstemperatuur, niet meer tegen licht, geluid en/of geuren kunnen. Labiel of juist prikkelbaar worden. Verlammingachtige verschijnselen. Men kan ''ineens'' allergisch worden voor bepaalde voedingsmiddelen, problemen met de darmen krijgen. In wezen kunnen zich alle denkbare symptomen voordoen. In het begin zal een CVS patiënt zich constant forceren om maar geen nee te hoeven verkopen, toegeven aan vermoeidheid is voor hen moeilijk. Veelal pushen zij zichzelf om door te gaan. (zeker in de beginfase). De volgende dag hebben zij daar spijt van omdat zij volledig uitgeput in bed moeten liggen. Steeds vaker treedt op dat er keuzes en prioriteiten moeten worden gesteld. Als ik vandaag douche, dan was ik morgen wel af. Alle activiteiten die voor andere normaal zijn, kosten een CVS patiënt de grootst mogelijke moeite. De omgeving staat daar vaak niet bij stil.
Klassiek homeopaten behandelen ME/CVS patiënten. Ook zij hebben geen toverstokje waarmee de klachten van het ene op het andere moment verdwijnen. We halen immers niet alleen symptomen weg, maar we moeten het systeem in het lichaam en de geest weer in balans brengen. Over het algemeen echter worden er goede resultaten geboekt al dient er rekening mee te worden gehouden dat er langere tijd voor moet worden uitgetrokken.
Met toestemming van de betrokkenen worden hieronder twee casussen beschreven, zodat u zich een beeld kunt vormen hoe een klassiek homeopatische behandeling kan verlopen.
Uit ervaring is mij gebleken dat CVS patiënten vaak mensen zijn met een groot verantwoordelijkheidsgevoel en met een meer dan normale betrokkenheid bij hun medemensen.Het zijn dan ook vaak mensen die een verzorgend dan wel therapeutisch beroep hebben of hebben gehad. Tevens betreft het over het algemeen mensen die zichzelf sterk onder controle hebben gehouden en gevoelens draaglijk hebben gemaakt door te rationaliseren en dat tot op zekere hoogte blijven doen. Zeker de eerste maanden en soms ook jaren zijn zij krampachtig bezig met het beter worden, zij mogen immers niet falen.Ook dit krampachtig bezig zijn met beter te worden kost heel veel energie.
Casus 1
Een man van 46 jaar komt met klachten dat hij burn out is De huisarts denkt aan CVS. "Ik ging altijd met veel plezier naar mijn werk. Samen met mijn compagnon heb ik de zaak van de grond af aan opgebouwd. Werkdagen van 10 uur en langer waren geen uitzondering. Vorig jaar werd ik ziek en eigenlijk ben ik daarna niet meer opgeknapt. Ik vind het vreselijk dat ik niet meer productief kan zijn. Ik ben helemaal geen stressig type en mijn werk is mijn hobby. Het bedrijf loopt ook als een trein. Eigenlijk heb ik helemaal geen zorgen. Mijn bedrijf loopt goed, financieel is er geen vuiltje aan de lucht, ik heb een hele fijne vrouw en twee lieverds van kinderen. Ik ga 2x per jaar 3 weken op vakantie en geniet dan met volle teugen. Ik heb fijne ouders en schoonouders, die gezond van lijf en leden zijn. Het geluk wordt me altijd in de schoot geworpen dus ik weet niet waar het aan ligt dat ik me zo rot voel. Dat is nu juist het verwarrende. Nu slaap ik 10 uur per dag en soms nog langer. Mijn vrouw klaagt er niet over en zeker de eerste paar maanden nam ze me alles uit handen. Het ontbrak er nog maar aan dat ze me niet voerde. Ik heb gewoon een geweldige vrouw, het is een lieverd en we hebben het goed samen.
Via de zorgverlener ben ik naar een psycholoog gestuurd en deze zei dat ik me over de kop had gewerkt. Hij wilde me anti-depressiva geven, maar die troep wil ik niet. Ik kan me helemaal niet vinden in zijn diagnose. Ik voel me niet depressief, ik voel me doodmoe. Van hard werken en op tijd ontspannen is nog nooit iemand ziek geworden. Ik heb constant koorts en voel me dan koud en rillerig. Vaak heb ik spierpijn.Zo voel ik me redelijk, maar zelfs als ik de krant heb opgepakt en ik 2 regels heb gelezen , heb ik het gevoel dat ik overreden ben door een trein. Alle energie is dan weg. Ik weet dan niet meer wat ik lees en ga maar weer naar bed. Na 2 uur heb ik weer wat energie, maar als ik dan de trap heb afgelopen, is het weer weg. Dat is nu al maanden aan de gang en ik word het zat. Mijn compagnon en mijn vrouw nemen me alle werk uit handen en ook nog zonder morren. Zij zeggen:'' wordt eerst maar eens beter". Dat probeer ik ook, maar ik ga me helemaal niet beter voelen.
Ik heb alle voedingssupplementen geslikt die er maar zijn. Ik heb allerlei theeën gedronken, ben gestopt met roken en ga zo maar door, maar de tomeloze vermoeidheid blijft. Ik heb steeds maar weer het gevoel dat ik niet in mijn lichaam zit. Ik word steeds emotioneler. Dat was ik al maar dat wordt steeds erger. Ik kan wel janken. Nooit heb ik wat gemankeerd en nu dit." Aldus zijn relaas.
Hij houdt van mensen en is heel sociaalvoelend. Hij stond altijd voor iedereen klaar, nooit was hem iets te veel.
Qua voedsel houdt deze meneer van ijs, wijn en chocolade. Hij heeft een hekel aan fruit en hij is dorstig geworden. De duizeligheid treedt meestal op zodra hij zich mentaal moet inspannen, soms is hij de hele dag zonder aanwijsbare oorzaak duizelig. Voor de rest heeft hij steeds wisselende klachten. Hij is heel sociaal en praat graag. Alhoewel hij er heel vermoeid uit ziet, maakt hij een vrolijke indruk en heeft iets jongensachtigs.
Op grond van dit verhaal schrijft de homeopate een middel voor in een lage dosering. Na inname ligt hij 2 weken in bed omdat hij al moe wordt van het bewegen van een teen. Daarna wordt hij gigantisch verkouden en krijgt hij hoge koorts. Na overleg wordt besloten niets te doen.
8 weken na inname van het middel heeft hij 10% meer energie. Het lijkt weinig maar voor deze meneer is dat al heel wat. Er wordt af gewacht. Helaas blijft hij hierop steken en het middel wordt herhaald in dezelfde potentie. Weer ontwikkelt hij hoge koorts en een verkoudheid. Daarna neemt zijn energie toe. Hij blijft hier vervolgens weer op steken. Hetzelfde middel in een hogere potentie laat de energie toenemen met 50%. Hij kan nu de helft van de krant zonder problemen lezen en kan langer een gesprek volgen zonder duizelig te worden. Besloten wordt over te stappen op LM potentie. Na 3 weken volgt er een terugslag en er wordt gestopt met inname. Daarna gaat hij met sprongen vooruit. Na een maand of 8 gaat hij 3 uur per dag werken en dat gaat goed. Hij is dan wel moe, maar niet uitgeput. Door slaap neemt zijn energie weer toe. Na weer 4 maanden gaat hij 4 uur werken en zo bouwt hij het langzaam op. Na 2 jaar werkt hij weer full-time en met veel plezier. Het middel heeft hij nog 2x nodig in een C potentie.
Behandelduur: 2 jaar Aantal consulten: 10, waarvan 2 telefonisch Aantal middelen: 1 in verschillende potenties.
Casus 2
Een mevrouw van 39 jaar is al 7 jaar moe. Ze is zo moe, dat ze niet in staat is naar de homeopate toe te gaan. In overleg wordt besloten dat de homeopate naar haar toe gaat. Het eerste consult duurt maar een ½ uur daarna is deze mevrouw zo moe dat besloten wordt te stoppen en over een paar dagen verder te gaan. Ook het volgende consult duurt maar een ½ uur en omdat de homeopate maar weinig aanknopingspunten heeft, wordt er wederom een consult thuis gepland. Deze mevrouw is wanhopig. Ze zegt: "Ik ben nog zo jong, heb een kind van 8, die ik niet eens zelf kan opvoeden. Soms denk ik er over dat het voor mij niet meer hoeft. Ik kan alleen nog maar in bed liggen, zelfs van in bed liggen word ik moe. Volgens mijn vorige huisarts ben ik een aandachttrekker en mankeer ik niets. Gelukkig heb ik nu een andere huisarts en die toont meer begrip, maar weet ook niet wat hij voor me kan doen." Tijdens het 1e en 2e consult huilt deze mevrouw veel, waarvoor ze zich steeds maar weer verontschuldigt. Deze mevrouw straalt zoveel ellende uit dat de homeopaat zich moet bedwingen om geen armen om haar heen te slaan en mee te huilen.
Dat is een heel belangrijk symptoom! Dat mee gaat wegen in de keuze van het middel. Immers, er treedt als het goed is altijd een wisselwerking op tussen homeopaat en de patiënt. Deze mevrouw voelt zich alleen, eenzaam en onbegrepen. Haar man doet wat hij kan, maar weet ook niet meer wat hij met haar aan moet. Haar dochtertje is het grootste gedeelte van de dag bij haar moeder. Het doet haar pijn haar moeder die al op leeftijd is op te zadelen (zoals zij het zelf zegt) met haar dochter en haar dingen te zien doen die ze zelf zo graag zou willen doen, maar niet kan.
Deze mevrouw heeft overal pijn en een speciale matras helpt niet. Haar ontlasting wisselt sterk van dik naar dun. Haar menstruatie blijft weg. Mentaal verbetert ze als er iemand naast haar bed zit, al zegt deze niets, als ze maar niet alleen is.
Op grond van dit beeld en haar aversie tegen vet, schrijft de homeopaat een middel voor. Er verandert echter weinig. Haar gezichtskleur verbetert en ze huilt wat minder. Hetzelfde middel in een andere potentie doet niets. Hetzelfde middel in een LM doet niets. Dan besluit de homeopate haar een miasmatisch middel te geven, hierop verslechtert zij eerst, daarna komt zij terug op haar eerdere niveau. Het eerste middel wordt herhaald. 2 weken na inname van het middel is zij in staat zelf naar de toilet te gaan. Dat wordt gezien als een eerste overwinning. Na een aantal weken wordt wederom het middel herhaald zonder verdere verbetering. Het miasmatische middel wordt herhaald, daarna gevolgd door het andere middel. Hierop verbetert haar ontlasting en straalt zij wat meer vertrouwen uit. Er wordt afgewacht. Tijdens het 6e consult is deze mevrouw in staat om in bed te zitten in plaats van te liggen en langer te praten. Er wordt weer afgewacht.
Met hele kleine stapjes gaat deze mevrouw vooruit. Haar pijn wordt minder en ze gaat er vrolijker uit zien. Als zij gedurende enige tijd op hetzelfde niveau blijft wordt weer haar middel herhaald. Daarop verbetert zij weer een stukje. De menstruatie is nog steeds niet op gang. Tergend langzaam gaat deze mevrouw vooruit. Na 2 jaar van behandelen is haar energie met ongeveer 45% toegenomen. Ze kan weer wat lezen, grapjes maken en met haar kind wat knutselen. Ze voelt zich beduidend minder moe en herstelt zich sneller. Dan verschijnt er een geheel ander symptoom. Ze heeft het gevoel dat er stroom door haar benen gaat. Alsof je steeds een opdonder krijgt zegt ze. Dat kan op elk tijdstip van de dag, maar vaak is dat 's middags. Het laatste puzzelstukje valt en zij krijgt een ander middel. Hierop gaat zij na een aanvankelijk verergering snel op vooruit en is in staat om naar de praktijk toe te komen. Nu na ruim 3 jaar behandelen is haar energie bijna weer normaal en kan zij meerdere dingen op een dag doen. Tussen de middag slaapt zij nog een uurtje en kan er dan weer tegen. Haar menstruatie is weer terug.
Alhoewel deze mevrouw nog niet is uitbehandeld is de kans dat zij weer helemaal in evenwicht komt groot.
Behandelduur: nog niet afgerond Aantal middelen: 3 in verschillende potenties Aantal consulten tot op heden: 23
Bovenstaande casus is er een voorbeeld van dat geduld een schone zaak kan zijn.
