In één oogopslag

Door Dr. Mercola 7 november 2012

Lay-Out en Vertaling: Ed Gunneweg

Het langste aspartaam onderzoek bij mensen ooit, verspreid over 22 jaar, vond een duidelijk verband tussen aspartaam consumptie en non-Hodgkin-lymfoom en leukemie bij mannen. Leukemie werd geassocieerd met het gebruik van light frisdrank bij beide geslachten. De studie werd gedaan op Harvard, maar na kritiek van de industrie, werd een persbericht uitgegeven dat de effecten van het onderzoek beperkte. Het lange-termijn karakter van deze studie is van cruciaal belang daar een van de belangrijkste trucs die bedrijven gebruiken om de toxiciteit van hun producten te verbergen is de korte termijn test van een paar weken. De langste studie die hieraan voorafging duurde slechts vier en een halve maand, veel te kort om enige toxiciteit te vertonen van chronische blootstelling. Een andere truc, vooral met aspartaam, is het gebruik van dierproeven en niet bij mensen. Dit is problematisch omdat dieren beschermd zijn tegen methanol vergiftiging, in tegenstelling tot mensen. Uit een andere recente studie bleek dat in vergelijking met sucrose (gewone tafelsuiker), sacharine en aspartaam grotere gewichtstoename veroorzaakten bij volwassen ratten, en deze gewichtstoename niet gerelateerd was aan calorie-inname.

Aspartaam geassocieerd met een verhoogd risico op leukemie in lange- termijn studie bij de mens

7 november 2012

Door Dr. Mercola

Aspartaam is een kunstmatige zoetstof die in light frisdrank en meer dan 6.000 andere suiker-vrij of "dieet" producten wordt gebruikt. Nieuw onderzoek dat aspartaam in verband brengt met kanker bij sommige mensen heeft geleid tot een vlaag van commentaar, met inbegrip van een "verontschuldiging" van 'Brigham and Women's Hospital', een Universitaire onderwijs faciliteit van Harvard, ter bevordering van de resultaten.

Ik hoorde voor het eerst over het onderzoek toen ABC News contact met me opnam en vroeg of ik ze binnen een uur wilde voorzien van een uitgebreide analyse van deze 40-pagina grote studie. Gelukkig heb ik dit onderwerp uitvoerig bestudeerd en was in staat om hun de gevraagde beoordeling te geven.

De financiering werd bijeengebracht door subsidies van het National Institute of Health (NIH) en het National Cancer Institute (NCI).

Het Harvard ziekenhuis stuurde oorspronkelijk een persbericht met de kop: "De waarheid is niet zoet als het gaat om kunstmatige zoetstoffen." Helaas, slechts een half uur voor het vrijgeven van de studie, werd het ziekenhuis opeens bang, en gaf de volgende verklaring uit:

"Na evaluatie van de bevindingen, is de gezamenlijke mening van onze wetenschappelijke leiders dat de onderzoek gegevens niet sterk zijn en dat 'BWH Media Relations' voorbarig was met het uitbrengen van dit werk. Onze excuses voor de tijd die je in dit verhaal hebt geïnvesteerd."

Volgens Erin McDonough, senior vice president van communicatie en publieke zaken, was dit "de eerste keer dat zoiets ooit gebeurd was in haar 25 jaar werkzaamheden in mediarelaties."

NBC News verklaarde:

"Niet voor alle wetenschap is publiciteit goed. Soms wordt het niet goed gedaan. Soms komen ze met twijfelachtige conclusies en dienen enkel om andere onderzoekers te waarschuwen van de noodzaak voor verder onderzoek. Het onderzoek ... over mogelijke kanker door aspartaam valt duidelijk in die tweede categorie. Als een dergelijke studie aandacht krijgt, kan het vaak de verwarring en woede die veel mensen voelen over wetenschap in het algemeen verergeren - en de studie van de mogelijke risico's en voordelen voor onze voeding, in het bijzonder".

Niets van dit alles verbaast me. Immers, kunt u zich per slot van rekening de aansprakelijkheid van de levensmiddelen-en drankenindustrie voorstellen, om het maar niet te hebben over vrijwel alle volksgezondheid instanties in de VS, indien ze geconfronteerd zouden worden met overtuigend bewijs dat aspartaam kankerverwekkend is? Zij kunnen het zich eenvoudigweg niet veroorloven dat zulk bewijs aanvaard zou worden.

Maar vergis je niet, dit onderzoek is van groot belang, want het is de meest uitgebreide en langste studie bij de mens - gedurende 22 jaar - die ooit naar de giftigheid van aspartaam heeft gekeken. De studie evalueert het effect van aspartaam en kanker, en ze vonden een duidelijk verband tussen aspartaam consumptie het non-Hodgkin-lymfoom en leukemie.

Dit is de eerste grootschalige observationele studie bij de mens om een verband tussen aspartaam en leukemie te melden. Het lange-termijn karakter van deze studie is echt cruciaal, omdat een van de belangrijkste trucs die bedrijven gebruiken om de toxiciteit van hun producten te verbergen is de korte termijn test.

Zoals de studie vermeld, duurde de langste studie voorafgaand aan deze slechts vier en een halve maand, veel te kort om een toxiciteit te vertonen van chronische blootstelling. Helaas, want er zijn zo veel van deze korte- termijn studies, Waar ze mee wegkomen door te zeggen dat aspartaam een van de meest bestudeerde levensmiddelenadditieven is die ooit gemaakt is en waarvan nooit gezondheidsproblemen zijn ontdekt. De drankenindustrie was er snel bij om te reageren op de studie door te zeggen dat aspartaam reeds gedurende tientallen jaren "veilig geacht wordt door 's werelds toonaangevende toxicologen."

Nou ja, ze kijken gewoon niet lang genoeg! Maar de gemiddelde persoon realiseert zich niet dat al die door de industrie gefinancierde studies zo zielig kort waren, en de media brachten hen niet ook op de hoogte van dit feit. Vandaar dat mensen gemakkelijk misleid worden.

Een aantal dierproeven hebben duidelijk de relatie tussen aspartaam en kanker aangetoond, zoals het onderzoek uitwijst. Maar wat de meeste onderzoekers niet op prijs stellen is dat mensen de enige dieren zijn die niet beschikken over het beschermingsmechanisme om methanol vergiftiging te compenseren. Dus de evaluatie van methanol vergiftiging bij dieren is een gebrekkig model voor het testen van toxiciteit bij de mens.

Dit komt door alcohol dehydrogenase (ADH). Bij mensen kan methanol in het lichaam vervoerd worden naar gevoelige weefsels waar het door dit enzym ADH, dan in formaline wordt omgezet, dat eiwit en DNA beschadigt met het verhoogde risico van kanker en auto-immuunziekte.

Interessant is dat de vorige 'AARP Diet and Health Study', die geen associatie met aspartaam en kanker vonden, vruchtensappen gebruikte als controle. De meeste mensen zijn zich er niet bewust van dat vruchtensap in glas of blik vol zit met methanol dat vrijkomt uit pectine en daadwerkelijk soortgelijke problemen kan veroorzaken als aspartaam. Dit gebeurt niet bij vers geconsumeerde groenten en fruit, alleen datgene in fles of blik. Vandaar dat er geen groot verschil zou kunnen worden onderscheiden tussen de aspartaam- en de controlegroep.

Waarom is aspartaam meer giftig bij mannen dan bij vrouwen?

De gezondheidsstatistieken voor bijna 48.000 mannen en ruim 77.000 vrouwen boven de leeftijd van 20 jaar werden beoordeeld voor de kenmerkende studie. Zij vonden dat mannen die meer dan één light frisdrank per dag gebruikten een verhoogd risico hadden op het ontwikkelen van multipele myeloom en non- Hodgkin lymfoom hadden. Interessant genoeg werd deze associatie niet gevonden bij vrouwen.

Leukemie werd geassocieerd met light frisdrank gebruik bij beide geslachten.

Een hypothese voor het verschil tussen de seksen is dat mannen een hogere activiteit hebben van het ADH enzym, zoals ik al eerder zei, dat methanol afbreekt en omzet naar formaline. Het circuleren van meer formaline in uw bloed geeft natuurlijk meer kans om grotere schade te veroorzaken.

Terwijl de bevindingen van deze studie geloofwaardig bewijs toevoegen dat het gebruik van aspartaam gedurende lange periode aanzienlijk gezondheidsrisico's kan opleveren, toont het ook aan dat ons begrip van het nauwkeurige mechanisme dat schade veroorzaakt nog steeds ontbreekt en verder onderzocht moet worden, want het is onduidelijk waarom vrouwen in deze studie niet dezelfde verhoogde percentages van kanker ervaren.

Het is mogelijk dat er een hormonale bescherming tegen de schadelijke effecten van aspartaam is bij vrouwen, behalve de hogere ADH-activiteit bij mannen, maar de studie was niet bedoeld om die vraag te beantwoorden.

Al met al ben ik echter van mening dat de studie aanzienlijke bewijs levert van het gevaar dat "light" dranken en voedingsmiddelen vormen. Velen hebben inderdaad letsel opgelopen door aspartaam - er zijn meer rapporten over bijwerkingen bij de FDA over aspartaam dan van alle andere levensmiddelenadditieven. Het is ook algemeen bekend hoe de enorme heimelijke verstandhouding tussen industrie en overheid bij de FDA uiteindelijk verantwoordelijk was voor de goedkeuring nadat het jaren lang niet werd goedgekeurd.

Hoewel de samenvattende conclusie van de auteurs niet de mogelijkheid uitsluit van toeval voor deze associatie, is het vermeldenswaard omdat ze geen sluitende verklaring konden bieden voor het verschil tussen de seksen.

Ik heb deze studie in zijn geheel zorgvuldig beoordeeld, en vond het zeer goed uitgevoerd. Terwijl het mechanisme dat verantwoordelijk is voor het verschil tussen de seksen voor bepaalde vormen van kanker verder moet worden bestudeerd, bestaat er een biologisch mechanisme voor kanker door aspartaam, die ik zo direct zal bekijken. Bovendien waren het de recensenten van de studie die terughoudend waren tijdens het bewerkingsproces, die er op aandrongen dat duidelijk moest worden gemaakt dat toeval een plausibele verklaring was voor de bevindingen.

Hoofdonderzoeker Eva Schernhammer, MD, Dr.PH. Vermeld in het oorspronkelijke persbericht (dat inmiddels is verwijderd):

"Het geslachtelijk verschil dat we zagen verdient aandacht. Er zijn veel mogelijke verklaringen, de ene is toeval, maar deze verschillen kunnen worden gerelateerd aan een nog te ontdekken risicofactor voor lymfoom en leukemie, die verbonden zijn met light drank gebruik bij mannen, maar niet bij vrouwen".

Methyl Alcohol - De kern van het probleem met aspartaam

Aspartaam wordt voornamelijk samengesteld uit asparaginezuur en phenylalanine. De phenylalanine is synthetisch gemodificeerd om een methylgroep te dragen, die de meeste zoetheid bepaalt. Deze phenylalanine methyl binding, methyl ester genoemd, is zeer zwak, waardoor de methylgroep van de phenylalanine gemakkelijk verbreekt en methanol vormt. Dit is in scherp contrast met natuurlijk voorkomende methanol in bepaalde soorten groenten en fruit, waar het stevig is gebonden aan pectine, waardoor methanol veilig het spijsverteringskanaal kan passeren.

Als methylalcohol wordt afgescheiden van de phenylalanine, dat gemakkelijk gebeurt als dranken gezoet met aspartaam worden blootgesteld aan hogere temperaturen, smaakt het niet langer meer zoet. Dit is precies wat er gebeurde met de meeste light frisdrank die naar het Midden-Oosten gingen voor de Amerikaanse troepen. Zij kregen niet-zoete frisdrank die vol zat met gevaarlijke hoeveelheden methanol, die giftig kan zijn wanneer het al is afgebroken.

Methanol werkt als een paard van Troje, het wordt vervoerd naar gevoelige weefsels in je lichaam, zoals hersenen en beenmerg, waar het ADH-enzym het omzet in formaline, dat verwoestende werking aanricht op gevoelige eiwitten en DNA. Alle andere dieren, anderzijds, hebben een beschermend mechanisme waarmee methanol wordt omgezet in onschadelijke mierenzuur.

Volgens aspartaam expert Dr Woodrow Monte, is er een groot biochemisch probleem met methanol bij mensen, vanwege het verschil hoe het wordt gemetaboliseerd, vergeleken met alle andere dieren. Dit is de reden waarom toxicologische testen op dieren een gebrekkig voorbeeld is. Het is niet volledig van toepassing op mensen.

Zowel dieren als mensen hebben kleine structuren, genaamd peroxisomen in elke cel. Er zitten er een paar honderd in elke cel van het lichaam, die zijn ontworpen om allerlei chemische stoffen te ontgiften. Peroxisoom bevat catalase, dat helpt methanol te ontgiften. Andere chemische stoffen in het peroxis zetten formaline om in mierenzuur, dat onschadelijk is, maar deze laatste stap komt alleen voor bij dieren.

Wanneer methanol het peroxisoom van elk dier binnenkomt met uitzondering van de mens, wordt formaline omgezet in mierenzuur. Mensen hebben hetzelfde aantal peroxisomen in vergelijkbare cellen als dieren, maar menselijke peroxisomen kunnen het giftige formaldehyde niet omzetten naar onschadelijke mierenzuur.

Dus om nogmaals samen te vatten: Bij de mens, reist methylalcohol door de bloedvaten naar kwetsbare gebieden, zoals je hersenen, die worden overladen met alcohol dehydrogenase (ADH), dat methanol omzet in formaline, en omdat er geen catalase aanwezig is, veroorzaakt formaline enorme schade in uw weefsels.

Sacharine en Aspartaam leiden tot een grotere gewichtstoename dan suiker

In gerelateerd nieuws, ontdekte een studie van 19 oktober in het tijdschrift 'Appetite', dat vergeleken met sucrose (gewone suiker), sacharine en aspartaam grotere gewichtstoename veroorzaakt bij volwassen ratten, en deze gewichtstoename was niet gerelateerd aan calorieën. De onderliggende werking is niet bepaald.

Er zijn echter een aantal studies die reeds hebben aangetoond dat de consumptie van kunstmatige zoetstoffen de verbinding tussen een zoete sensatie en high-calorie voedsel verbreekt, waardoor het vermogen van je lichaam om de opname op natuurlijke wijze te reguleren verandert. In een vergelijkbare studie uit 2008, aten ratten die yoghurt gezoet met een kunstmatige zoetstof gebruikten meer calorieën, en kwamen meer in gewicht aan, en kregen meer lichaamsvet dan ratten die yoghurt gezoet met suiker aten. Andere studies, hebben ook aangetoond dat het eten van kunstmatige zoetstoffen uw lichaam kan belemmeren om de calorie-inname te schatten en uw neiging tot eten te overdrijven.

Het feit dat aspartaam NIET de beste vriend is van iemand op dieet is al enige tijd bekend bij wetenschappers. Het probleem is dat dit nieuws niet de nodige aandacht in de media heeft gekregen ...

Een studie uit 1986 bijvoorbeeld, waar bijna 80.000 vrouwen waren betrokken, bleek dat degenen die vroeger kunstmatige zoetstoffen hadden gebruikt belangrijk meer kans hadden dan niet-gebruikers om in gewicht aan te komen na verloop van tijd, ongeacht hun oorspronkelijke gewicht. Volgens de auteurs, "waren de resultaten niet te verklaren door verschillen in consumptiepatroon," en concludeerden dat:

"De gegevens ondersteunen niet de hypothese dat het gebruik van kunstmatige zoetstof op lange termijn u helpt bij gewichtsverlies noch gewichtstoename voorkomt".

Een andere, meer recente studie met de veelzeggende titel "Gewichtstoename door op dieet te gaan?" Kunstmatige zoetstoffen en de neurobiologie van verlangen naar suiker, gepubliceerd in 2010, vond dat epidemiologische gegevens suggereren dat kunstmatig gezoete voedingsmiddelen en dranken het gewicht niet verminderen. Integendeel:

"Verschillende grootschalige cohort studies vonden een positieve samenhang tussen het gebruik van kunstmatige zoetstof en gewichtstoename. De San Antonio Heart Study met 3682 volwassenen onderzocht gedurende een zeven- tot achtjarige periode in de jaren 1980.

Afgestemd voor de aanvankelijke body mass index (BMI), geslacht, cultuur en dieet, hadden drinkers van kunstmatig gezoete dranken consequent een hogere BMI bij een volgend onderzoek, met de dosis afhankelijkheid en de hoogte van het gebruik ... Sacharine gebruik werd ook geassocieerd met gewichtstoename in acht jaar bij 31.940 vrouwen uit de "Nurses Health Study" uitgevoerd in de jaren 1970.

Soortgelijke waarnemingen zijn gemeld bij kinderen.

Een twee jaar durende aspirant studie met 166 schoolkinderen vond dat verhoogde light frisdrank consumptie in verband werd gebracht met een hogere BMI Z-scores bij de follow-up, dat gewichtstoename aantoonde. De Growing Up Today Study, waarbij 11.654 kinderen van 9 tot 14, melden ook de overeenkomst tussen light frisdrank en gewichtstoename bij jongens. Voor elke dagelijkse hoeveelheid light drank, verhoogde het BMI met 0,16 kg/m2 ... Een cross-sectie studie bij 3.111 kinderen en jongeren vond dat light frisdrank drinkers een significant verhoogde BMI hadden."

Staan uw gezondheidsproblemen in verband met kunstmatige zoetstoffen?

Veel mensen beseffen te laat dat ze lijden aan reacties op een kunstmatige van een of ander zoetstof. Als u vermoedt dat een kunstmatige zoetstof de schuld zou kunnen zijn van een symptoom dat je hebt, is een goede manier om je te helpen de boosdoener te herkennen om een eliminatie uitdaging te doen. Het is gemakkelijk om te doen, maar je moet de ingrediënten etiketten lezen voor alles wat je in je mond stopt om ervoor te zorgen dat je alle kunstmatige zoetstoffen vermijdt. Om te bepalen of je met een reactie op kunstmatige zoetstoffen hebt, neem je de volgende stappen:

Elimineer twee weken alle kunstmatige zoetstoffen uit je dieet. Na twee weken kunstmatige zoetstof-vrij, gebruik opnieuw de kunstmatige zoetstof van keuze in een belangrijke hoeveelheid (ongeveer drie porties per dag). Vermijd andere kunstmatige zoetstoffen in deze periode. Doe dit één tot drie dagen en merk op hoe je je voelt, zeker in vergelijking met toen je geen kunstmatige zoetstoffen gebruikte.

Als je geen verschil opmerkt in hoe je je voelt na herintroductie van uw eerste kunstmatige zoetstof gedurende een paar dagen, is het een veilige gok dat je deze kunt tolereren, wat betekent dat uw lichaam geen onmiddellijk, negatieve reactie heeft. Echter, dit betekent niet dat uw gezondheid niet op de lange termijn zal worden beschadigd. Als u meer dan één soort van kunstmatige zoetstof gebruikt, herhaalt u de stappen 2 tot en met 4 met de volgende op uw lijst.

Laat me overduidelijk zijn dat, hoewel je misschien niet direct een merkbare reactie ziet na consumptie van kunstmatige zoetstof, maak dan niet de fout om tegen jezelf te zeggen " ze moeten OK zijn voor mij". Ik dring er sterk bij op aan om ze ten koste van alles te vermijden. Ze zijn giftig voor iedereen en zal u op geen enkele helpen op welke manier dan ook.

Als je bijwerkingen hebt door aspartaam, rapporteer dit dan dit dan direct aan
de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA)..

[ Knip.... stukje weggelaten dat alleen op Amerika van toepassing is. ]

Ik kan je vertellen, hoe meer meldingen ze krijgen, hoe groter de kans dat er iets moet gebeuren. Dus als u vermoedt dat u een negatieve reactie door aspartaam (of een ander medicijn of additief voor levensmiddelen) ervaart, neem dan even de tijd om deze belangrijke melding te doen.

Zijn er veilige en gezonde alternatieven voor suiker?

De beste strategie is om het gebruik van suiker te verminderen en ervoor te zorgen dat je genoeg hoge kwaliteit vetten binnen krijgt. Zodra uw lichaam de juiste brandstof heeft, zal uw verlangen naar zoet radicaal verminderen en zult u tevreden zijn zonder. Als u nog steeds hunkert naar zoet zou het goed zijn dat je de juiste brandstof voor je lichaam moet identificeren die je nodig hebt om uw poging verder te verfijnen.

Als u een zoetstof nodig heeft zou je stevia kunnen gebruiken of Lo Han, dat zijn beide veilige natuurlijke zoetstoffen. Vergeet niet, als je problemen hebt met een hoge bloeddruk, hoog cholesterol, diabetes of extra gewicht, dan ben je overgevoelig voor insuline problemen en zou het beste alle zoetstoffen kunnen vermijden.

Als u problemen ondervindt bij het afwennen van light limonade, probeer dan Turbo Tapping. Turbo Tapping is een slim gebruik van de Emotional Freedom Technique (EFT), speciaal ontworpen om de vele aspecten van een verslaving in een korte tijd op te lossen.

Zie het oorspronkelijke artikel op de website van Dr. Mercola: http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2012/11/07/aspartame- causes-blood-cancer.aspx?e_cid=20121107_DNL_art_1